Keith Primeau

Keith Primeau
Data i miejsce urodzenia

24 listopada 1971
Toronto

Obywatelstwo

Kanada

Wzrost

196 cm

Pozycja

napastnik (center)

Uchwyt

lewy

Draft

NHL 1990, numer: 3 (1 runda)
Detroit Red Wings

Keith David Primeau (ur. 24 listopada 1971 w Toronto, Ontario) – kanadyjski hokeista, reprezentant Kanady, olimpijczyk. Trener i działacz hokejowy.

Hokeistami zostali także jego brat Wayne (ur. 1976)[1], brat przyrodni Derrick Smith (ur. 1965)[2] oraz syn Cayden (ur. 1999, bramkarz)[3].

Kariera zawodnicza

  • Kanada Whitby Flyers (1986-1987)
  • Kanada Hamilton Kilty B's (1987)
  • Kanada Hamilton Steelhawks (1987-1988)
  • Kanada Niagara Falls Thunder (1988-1990)
  • Stany Zjednoczone Adirondack Red Wings (1990-1992)
  • Stany Zjednoczone Detroit Red Wings (1990-1996)
  • Stany Zjednoczone Hartford Whalers (1996-1997)
  • Stany Zjednoczone Carolina Hurricanes (1997-1999)
  • Stany Zjednoczone Philadelphia Flyers (1999-2004, 2005-2006)

Przez trzy sezony od 1987 do 1990 grał w kanadyjskiej juniorskiej lidze OHL w ramach CHL. W drafcie NHL z 1990 został wybrany przez Detroit Red Wings z numerem 3. W barwach tego klubu rozegrał sześć pierwszych sezonów w rozgrywkach NHL. 9 października 1996 został zawodnikiem Hartford Whalers (wraz z nim do tego klubu trafił wówczas Paul Coffey oraz wybór w pierwszej rundzie draftu), zaś w przeciwnym kierunku podążył Brendan Shanahan i Brian Glynn. Od 1996 występował jeszcze w trzech innych klubach tej ligi, łącznie rozgrywając 15 sezonów w NHL (1037 meczów, w których zdobył 676 punktów za 284 gole i 392 asysty). Był kapitanem drużyny Carolina Hurricanes w sezonie NHL (1998/1999) oraz zespołu Philadelphia Flyers w czterech ostatnich sezonach. W połowie września 2006 zakończył karierę zawodniczą wskutek konsekwencji wstrząśnienia mózgu[4].

W barwach Kanady uczestniczył w turniejach Pucharu Świata 1996, mistrzostw świata 1997, 1998 (w 1998 był kapitanem kadry) oraz zimowych igrzysk olimpijskich 1998.

Kariera działacza i trenerska

W 2009 został dyrektorem rozwoju zawodników w klubie Las Vegas Wranglers z ligi ECHL. Ponadto w sezonie 2012/2013 był trenerem zespołu Team Comcast Bantam Major AAA w kanadyjskiej juniorskiej lidze Midget.

Założył fundację „Stop Concussions”, zajmującą się skutkami wstrząśnienia mózgu u sportowców[5].

Sukcesy

Reprezentacyjne
Klubowe
Indywidualne
  • OHL 1989/1990:
  • NHL (1998/1999):
  • NHL (2003/2004):
  • NHL (2009/2010):
    • Zdobywca gola w najdłużej rozgrywanym wówczas meczu NHL (92 min. 01. sek. dogrywki)
Wyróżnienia
  • Yanick Dupre Memorial Award – nagroda w ramach klubu Philadelphia Flyers: 2001
  • Toyota Cup – – nagroda w ramach klubu Philadelphia Flyers: 2003

Przypisy

  1. Wayne Primeau – Eliteprospects.com [online], www.eliteprospects.com [dostęp 2017-11-18] .
  2. Derrick Smith – Eliteprospects.com [online], www.eliteprospects.com [dostęp 2017-11-18] .
  3. Cayden Primeau – Eliteprospects.com [online], www.eliteprospects.com [dostęp 2017-11-18] .
  4. Concussion effects force Keith Primeau to retire [online], sports.espn.go.com [dostęp 2017-11-18] .
  5. Account Suspended [online], prosgiveback.com [dostęp 2019-03-31] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-06] .

Bibliografia

  • Keith Primeau w bazie Eliteprospects.com (ang.)
  • Keith Primeau w bazie The Internet Hockey Database (ang.)
  • Keith Primeau – profil na stronie NHL
Identyfikatory zewnętrzne:
  • Olympedia: 100553