Karl Kastner
Karl Kastner właśc. Karl Wilhelm Gottlob Kastner (ur. 31 października 1783 w Greifenberg/Pommern, zm. 13 lipca 1857 w Erlangen) – niemiecki chemik.
Życie
K. Kastner urodził się, jako syn miejscowego rektora szkoły łacińskiej w Greifenbergu i zarazem duchownego protestanckiego. Po okresie nauki zawodu farmaceuty w Świnoujściu, studiował chemię na Uniwersytecie w Jenie. W 1805 roku uzyskał doktorat. Promotorem jego był Johann Friedrich August Gottling. W tym roku też został profesorem na Uniwersytecie w Heidelbergu, w latach 1812-1821 był profesorem na uniwersytetach: w Halle i Bonn, natomiast w latach 1821-1857, jako profesor chemii i fizyki na Uniwersytecie w Erlangen. W 1816 r. został członkiem Niemieckiej Akademii Przyrodników Leopoldina.
Prace
- Beiträge zur Begründung einer wissenschaftlichen Chemie (1807),
- Einleitung in die neuere Chemie (1814),
- Grundzüge der Physik und Chemie (1821)
- Observationes de electromagnetismo (1821),
- Handbuch der Meteorologie, cz. 1-3 (1823–30),
- Zur Gesamtnaturlehre, Stuttgart 1849.
Bibliografia
Opracowania
- Ladenburg A., Kastner, Karl Wilhelm Gottlob [w]: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Bd. 15, Duncker & Humblot, Leipzig 1882, s. 439.
Opracowania online
- Krätz O., Kastner, Karl Wilhelm Gottlob (niem.) [w]: Neue Deutsche Biographie (NDB) (niem.), Bd. 11, Duncker & Humblot, s. 324, Berlin 1977, [dostęp 2011-07-24].
Pozostała literatura
- Kirschke M., Liebigs Lehrer Karl W. G. Kastner (1783–1857). Eine Professorenkarriere in Zeiten naturwissenschaftlichen Umbruchs, GNT-Verlag, Berlin 2001, ISBN 3-928186-56-6.
