Karaś pospolity

Na tę stronę wskazuje przekierowanie z „Karaś”. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Karaś pospolity

Carassius carassius^[1]

(Linnaeus, 1758)

Systematyka

Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

karpiokształtne

Rodzina

karpiowate

Rodzaj

Carassius

Gatunek

karaś pospolity

Synonimy

Cyprinus carassius Linnaeus, 1758
Carassius carassius carassius (Linnaeus, 1758)
Carassius carassius jacuticus Kirillov, 1956
Carassius charax (Lesniewski, 1837)
Carassius gibelio minutus (Kessler, 1856)
Carassius humilis Heckel, 1837
Carassius linnaei Bonaparte, 1845
Carassius linnei Malm, 1877
Carassius linnei lacustrus Malm, 1877
Carassius linnei piscinarum Malm, 1877
Carassius oblongus Heckel & Kner, 1858
Carassius vulgaris Nordmann, 1840
Carassius vulgarus crassior Walecki, 1889
Cyprinus carassius Linnaeus, 1758
Cyprinus charax Lesniewski, 1837
Cyprinus gibelio minutus Kessler, 1856
Cyprinus moles Selys-Longchamps, 1842
Cyprinus moles Valenciennes, 1842
Carassius oblongus Heckel & Kner, 1858

Kategoria zagrożenia (CKGZ)^[2]

najmniejszej troski

Systematyka w Wikispecies

Multimedia w Wikimedia Commons

Karaś pospolity^[3], karaś^[4] (Carassius carassius) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny karpiowatych (Cyprinidae).

Występowanie

Karaś, około 6 miesięcy, 7 cm, pochodzący z Haarlem w Holandii. Plamka oczna u nasady ogona nieco blaknie

Występuje w Europie (z wyjątkiem zlewiska Oceanu Lodowatego, północnej Szkocji, Irlandii, zachodniej części Półwyspu Iberyjskiego, południowych i środkowych Włoch oraz zachodniej części Bałkanów) oraz w dorzeczach większych rzek syberyjskich aż po Lenę.

Preferuje małe i płytkie zbiorniki wodne (starorzecza, glinianki, torfianki). W Polsce jest spotykany we wszystkich nizinnych wodach śródlądowych, stojących i wolno płynących, w miejscach o porośniętym roślinami podłożu. Przebywa niedaleko brzegów, przy miękkim i mulistym dnie. Niewielkie jego ilości są hodowane w gospodarstwach stawowych.

Toleruje bardzo niską zawartość tlenu. Często w takich zbiornikach o wysokiej zawartości dwutlenku węgla i siarkowodoru tworzy formę karłowatą, która ma wysmukłe, wydłużone ciało i w wieku 8–10 lat osiąga zaledwie 9–10 cm długości.

Charakterystyka

Osiąga długość 40 (50) cm i masę 1 (2) kg. Ciało bardzo mocno wygrzbiecone i krótkie, pokryte dużymi, równo ułożonymi łuskami. Płetwa grzbietowa bardzo długa, sięga niemal do nasady trzonu ogonowego. Jej górna krawędź jest wypukła, a ostatni twardy promień piłkowany (około 30 ząbków), podobnie jak ostatni twardy promień płetwy odbytowej. Głowa nieduża, otwór gębowy mały, znajduje się na końcu pyska ustawiony nieco skośnie ku górze. Zęby gardłowe ustawione są w jednym szeregu. Grzbiet i boki brunatnozłociste z zielonkawym połyskiem, brzuch żółtawy lub biały. Płetwy piersiowe i brzuszne przy nasadzie są lekko zaczerwienione.

Rozród

Tarło trwa od V do VII. Samica średniej wielkości składa kilkakrotnie ok. 200 000 jaj na płytkich miejscach, porośniętych wodnymi roślinami, do których się przykleja. Wylęg po 5–7 dniach.

Znaczenie gospodarcze w Polsce

Małe, ponieważ rośnie bardzo powoli. Często występuje w wielkich ilościach, ale osiąga bardzo niewielkie rozmiary i wówczas rybacy traktują go jako chwast rybny, mimo że jego mięso jest bardzo smaczne.

Wędkarski wagowy rekord Polski: 4,16 kg; 48,5 cm (2016).

Zobacz też

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Karaś

Przypisy

↑ Carassius carassius, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ Carassius carassius, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
↑ Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973