Kārlis Skalbe

Kārlis Skalbe

Kārlis Skalbe (1920)
Data i miejsce urodzenia	7 listopada 1879 Incēni
Data i miejsce śmierci	15 kwietnia 1945 Sztokholm
Zawód, zajęcie	pisarz
Odznaczenia

Kārlis Skalbe (ur. 7 listopada 1879 w Incēni (Gmina Vecpiebalga), zm. 15 kwietnia 1945 w Sztokholmie^[1]) – łotewski pisarz i działacz polityczny.

Kārlis Skalbe już jako młody człowiek interesował się literaturą, czytał m.in. utwory Fiodora Dostojewskiego oraz Iwana Turgieniewa. Po uzyskaniu uprawnień pedagogicznych pracował jako nauczyciel w szkole w Ērgļi. W 1905 roku ze względu na zaangażowanie polityczne stracił pracę i założył czasopismo Kāvi. Publikowane tam teksty popierające rewolucję spowodowały wszczęcie postępowania sądowego przeciw Skalbe. W 1906 roku wyemigrował on do Szwajcarii, a następnie Finlandii i Norwegii^[2].

Powrócił do Rygi w 1909 roku. W 1911 został aresztowany, po czym spędził dwa lata w więzieniu. W 1916 roku wstąpił do strzelców łotewskich^[2] i brał udział w działaniach wojennych^[1].

W 1920 roku został wybrany do pierwszego łotewskiego parlamentu, a następnie do Saeima. W 1926 roku został uhonorowany Orderem Trzech Gwiazd. W latach okupacji niemieckiej (1942-1944) był redaktorem czasopisma Latvju Mēnešraksts. W 1944 roku wyemigrował do Szwecji, gdzie zmarł rok później^[2].

Wybrane publikacje

Poezja

• Pie jūras (1898)
• Cietumnieka sapņi (1902)
• Kad ābeles zied (1904)
• Zemes dūmos (1906)
• Veļu laikā (1907)
• Emigranta dziesmas (1909)
• Sirds un saule (1911)
• Sapņi un teikas (1912)
• Daugavas viļņi (1918)
• Pēclaikā (1923)
• Vakara ugunis (1927)
• Zāles dvaša (1931)
• Klusuma meldijas (1941)

Bajki i utwory dla dzieci

• Kā es braucu Ziemeļmeitas lūkoties (1904)
• Ezerieša meita (1907)
• Pazemīgās dvēseles (1911)
• Ziemas pasakas (1913)
• Pasaka par vecāko dēlu un citas pasakas (1924)
• Manu bērnības dienu mēnesis un citas pasakas (1926)
• Mātes leģendas (1928)
• Muļķa laime (1932)
• Garā pupa (1937)

Przypisy