Julius Harris
| Data i miejsce urodzenia | 17 sierpnia 1923 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 17 października 2004 |
Julius W. Harris (ur. 17 sierpnia 1923 w Filadelfii – zm. 17 października 2004 w Los Angeles) – czarnoskóry[1] aktor amerykański kojarzony głównie z rolą w filmie o przygodach Jamesa Bonda Żyj i pozwól umrzeć (1973), w którym zagrał Tee Hee; jednego z wrogów agenta 007; mającego stalową protezę ramienia zakończoną szczypcami.
Zanim został aktorem pracował jako sanitariusz i pielęgniarz, a także jako portier w Nowym Jorku. Na ekranie zadebiutował w 1964 rolą w filmie o życiu Afroamerykanów pt. Nothing But a Man. W ciągu ponad 30 lat aktorskiej kariery pojawił się w ok. 60 filmach i serialach telewizyjnych.
Zmarł na zawał serca w swoim domu w dzielnicy Woodland Hills w Los Angeles w wieku 81 lat.
Wybrana filmografia
- Niewolnicy (1969) jako Shadrach
- Odlot (1972) jako Scatter
- Wielka wygrana Shafta (1972) jako Bollin
- Żyj i pozwól umrzeć (1973) jako Tee Hee Johnson
- Długi postój na Park Avenue (1974) jako inspektor Daniels
- Zróbmy to jeszcze raz (1975) jako Bubbletop Woodson
- Zwycięstwo nad Entebbe (1976) jako Idi Amin
- King Kong (1976) jako Boan
- Pogoda dla bogaczy (1976; serial TV) jako Augie
- Wyspy na Golfsztromie (1977) jako Joseph
- W poszukiwaniu idealnego kochanka (1977) jako Black Cat
- Fala zbrodni (1985) jako Hardened Convict
- Żony Hollywoodu (1985; serial TV) jako Reverend Daniel
- Obyczajówka (1986) jako Jesse
- Stara wiara (1987) jako Coot
- Decydująca runda (1988; inny polski tytuł – Ostateczna rozgrywka) jako Tony Leone
- Człowiek ciemności (1990) jako grabarz
- Harley Davidson i Marlboro Man (1991) jako ojciec Jimmy’ego Jilesa
- Maniakalny glina 3 (1993) jako Houngan
Przypisy
- ↑ The AssociatedT.A. Press The AssociatedT.A., Julius Harris, 81, Pioneering Black Actor, Dies, „The New York Times”, 23 października 2004, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-06-01] (ang.).
