Josip Katalinski

Wikipedia:Weryfikowalność
 Ten artykuł od 2023-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Josip Katalinski
Ilustracja
Josip Katalinski strzela gola Dimbiemu Tubilandu
Data i miejsce urodzenia

2 maja 1948
Sarajewo

Data i miejsce śmierci

9 czerwca 2011
Sarajewo

Wzrost

181 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1965–1975 FK Željezničar 250 {48} (250 {48})
1975–1978 OGC Nice 103 (28)
W sumie: 353 (278)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1972–1977 Jugosławia 41 (10)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Josip Katalinski (ur. 2 maja 1948 w Sarajewie, zm. 9 czerwca 2011 tamże) – jugosłowiański piłkarz pochodzący z Bośni i Hercegowiny. Uważa się go za jednego z najlepszych piłkarzy byłej Jugosławii.

Kariera klubowa

Jego kariera miała swój początek w małym klubie FK Igman z przedmieść Sarajewa. Grając w tymże klubie, w 1964 roku został zauważony przez działaczy FK Željezničar, którzy zaproponowali mu grę w drużynach młodzieżowych. Josip bez zastanowienia przyjął ofertę, a już rok później zaliczył oficjalny debiut w pierwszej drużynie. Dla FK Željezničar grał do 1975 roku zaliczając ponad 250 meczów w lidze i – mimo tego, iż był obrońcą – zdobył 48 goli! W 1972 roku był główną postacią swojej drużyny, która zdobył mistrzostwo Jugosławii.

W 1975 roku zdecydował się na wyjazd za granicę, podpisując kontrakt z francuskim OGC Nice. Dla tego klubu rozegrał blisko 150 meczów, zanim zdecydował się na zakończenie kariery w 1978 roku z powodu kontuzji.

Kariera reprezentacyjna

Już jako młody chłopak był reprezentantem – najpierw Bośni i Hercegowiny, a później Jugosławii U-21, w której rozegrał 18 meczów. W roku 1972 zadebiutował w dorosłej reprezentacji Jugosławii, w której ma na koncie 41 występów i 10 goli. Jednym z najbardziej pamiętnych momentów jego kariery jest mecz w eliminacjach Mistrzostwa Świata 1974, gdzie w dogrywce przeciwko Hiszpanii zdobył gola na wagę zwycięstwa – dając tym samym awans swojej reprezentacji do mundialu i stając się bohaterem narodowym. Ponadto był w kadrze na mundial w RFN i Mistrzostwach Europy 1976.

Nagrody