José Joaquín de Herrera
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 23 lutego 1792 | ||
|---|---|---|---|
| Data śmierci | 10 lutego 1854 | ||
| Prezydent Meksyku (hiszp. Presidente interino)[1] | |||
| Okres | od 12 września 1844 | ||
| Przynależność polityczna | Liberałowie | ||
| Poprzednik | |||
| Następca | Valentín Canalizo | ||
| Prezydent Meksyku[1] | |||
| Okres | od 6 grudnia 1844 | ||
| Przynależność polityczna | Liberałowie | ||
| Poprzednik | Valentín Canalizo | ||
| Następca | Mariano Paredes | ||
| Prezydent Meksyku[1] | |||
| Okres | od 3 czerwca 1848 | ||
| Przynależność polityczna | Liberałowie | ||
| Poprzednik | Manuel de la Peña y Peña | ||
| Następca | Mariano Arista | ||
| |||
José Joaquín de Herrera (ur. 23 lutego 1792 w Jalapie, zm. 10 lutego 1854 w mieście Meksyk) – meksykański wojskowy i polityk, trzykrotny prezydent Meksyku.
Życiorys
José Joaquín de Herrera urodził się 23 lutego 1792 roku w Jalapie[1]. Od 1810 roku walczył w armii hiszpańskiej przeciwko powstańcom, po czym przeszedł na ich stronę, wspierając „Plan z Iguali”[1] i Agustína de Iturbide (1783–1824), i jako generał brygady walczył w Armii Trzech Gwarancji[1][2].
W 1824 roku reprezentował w Kongresie Veracruz i zasiadał w kongresowej Komisji ds. Wojskowych[1]. W 1826 roku stał na czele Korpusu Kawalerii Narodowej, w 1828 roku był gubernatorem Dystryktu Federalnego, a w latach 1833 i 1834 ministrem w rządach Santa Anny (1794–1876)[1]. W 1844 roku dwukrotnie obejmował urząd prezydenta[1]. Po raz drugi został prezydentem po obaleniu Santa Anny, który został skazany na dożywotnią banicję[3]. W lutym 1845 roku Stany Zjednoczone podjęły decyzję o aneksji Teksasu, co wcześniej dla Santa Anny równało się z wypowiedzeniem wojny[3]. Herrera natomiast, zdając sobie sprawę z katastrofalnej sytuacji finansowej i militarnej państwa i wobec braku wsparcia z Europy, podjął próby negocjowania porozumienia z Amerykanami[3][2]. Próby te nie znalazły poparcia wśród Meksykanów i w grudniu 1845 roku doszło do rebelii poprowadzonej przez generała Mariano Paredesa (1797–1849)[3][2]. Herrera podał się do dymisji i władzę przejął Paredes[3][2].
Prezydentem został po raz trzeci na krótko przed wyjściem wojsk amerykańskich[1]. Został zaprzysiężony przed Kongresem[4]. Meksyk znajdował się w katastrofalnej sytuacji, a po kraju grasowały uzbrojone bandy złodziei[4]. Herrera podjął próby zaprowadzenia państwa prawa i przywrócenia porządku publicznego[4]. Promował politykę liberałów, wspierany m.in. przez ministra Mariano Riva Palacio (1803–1880)[1]. Zredukował wydatki publiczne i wojskowe, walczył z korupcją w administracji publicznej[4]. Reparacje uzyskane na mocy traktatu pokojowego z Guadalupe Hidalgo kończącego wojnę amerykańsko-meksykańską (1846–1848) spożytkował m.in. na spłatę długu Anglii i pensje dla administracji[1]. Wobec mnożących się protestów i rebelii, Herrera złożył urząd[4].
Zmarł 10 lutego 1854 roku w mieście Meksyk[1].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l m PRESIDENCIA DE LA REPÚBLICA, MÉXICO: JOSÉ JOAQUÍN DE HERRERA. [w:] calderon.presidencia.gob.mx [on-line]. [dostęp 2017-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (hiszp.).
- ↑ a b c d Juana Vázquez Gómez: Dictionary of Mexican Rulers, 1325–1997. Greenwood Publishing Group, 1997, s. 76. ISBN 978-0-313-30049-3. [dostęp 2017-07-22]. (ang.).
- ↑ a b c d e Leslie Bethell: Mexico since Independence. Cambridge University Press, 1991, s. 19-20. ISBN 978-1-316-58356-2. [dostęp 2017-07-22].
- ↑ a b c d e Juana Vázquez Gómez: Dictionary of Mexican Rulers, 1325–1997. Greenwood Publishing Group, 1997, s. 80–81. ISBN 978-0-313-30049-3. [dostęp 2017-07-22]. (ang.).
- p
- d
- e
