John P. Hale

Zobacz też: John Hale.

John P. Hale

John Hale w I połowie lat 60. XIX wieku
Pełne imię i nazwisko	John Parker Hale
Data i miejsce urodzenia	31 marca 1806 Rochester
Data i miejsce śmierci	19 listopada 1873 Dover
ambasador USA w Hiszpanii
Okres	od marca 1865 do lipca 1869
Przynależność polityczna	Partia Demokratyczna Partia Wolnej Ziemi Partia Republikańska
Poprzednik	Gustav Koerner
Następca	Daniel Sickles
senator z New Hampshire
Okres	od lipca 1855 do marca 1865
Multimedia w Wikimedia Commons

John Parker Hale (ur. 31 marca 1806 w Rochester, zm. 19 listopada 1873 w Dover) – amerykański polityk, prawnik i abolicjonista. Kandydat na prezydenta w wyborach w 1852 roku.

Życiorys

Urodził się 31 marca 1806 roku w Rochester^[1]. Nauki pobierał w Phillips Exeter Academy, a następnie w Bowdoin College^[2]. Od 1827 roku studiował prawo i po trzech latach został przyjęty do palestry^[1]. W 1832 roku został wybrany do stanowej legislatury, a w latach 1834–1841 był prokuratorem okręgowym^[1].

W 1841 roku wygrał wybory do Izby Reprezentantów, z ramienia Partii Demokratycznej, gdzie wielokrotnie wypowiadał się przeciwko niewolnictwu^[2]. Pięć lat później z sukcesem wystartował do Senatu, jako kandydat niezależny^[2]. W Senacie nadal głosił poglądy abolicjonistyczne, a także domagał się przyjęcia ustawy znoszącej chłostę w Marynarce Wojennej^[2]. W 1847 roku przyjął nominację prezydencką od Partii Wolnej Ziemi, jednak po jej fuzji z Partią Wolności – zrezygnował^[2]. Wystartował jednak w wyborach w 1852 roku, jako kandydat freesoilerów, uzyskując ponad 155 tysięcy głosów (4,9%), co było trzecim wynikiem wśród kandydatów^[3]. Od roku 1852 praktykował prawo, a trzy lata później ponownie z sukcesem kandydował do Senatu, przystając do Partii Republikańskiej^[2]. W 1865 roku został mianowany przez Abrahama Lincolna ambasadorem USA w Hiszpanii, funkcję tę pełnił przez cztery lata^[1]. Zmarł 19 listopada 1873 roku w Dover^[1].

Przypisy