Jerzy Probosz
| Data i miejsce urodzenia | 2 kwietnia 1901 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 29 maja 1942 |
| Zawód, zajęcie | literat |
| Krewni i powinowaci | Marek Probosz |
| Odznaczenia | |
 | |
Jerzy Probosz (ur. 2 kwietnia 1901 w Istebnej, zm. 29 maja 1942 w KL Dachau) – polski prozaik, poeta i publicysta.
Życiorys
Syn ubogiego górala, ukończył pięć klas szkoły ludowej. Pracował przy wyrębie lasu. Działał w Związku Młodzieży Katolickiej, Macierzy Szkolnej i Związku Górali Śląskich. W 1927 napisał swoją pierwszą sztukę. Później współpracował z „Gwiazdką Cieszyńską”, na której łamach publikował swoje wiersze.
Aresztowany przez hitlerowców 17 grudnia 1939, zginął w obozie koncentracyjnym w Dachau.
Jego wnukiem jest aktor i reżyser Marek Probosz.
Wybrane dzieła
- Wesele górali istebniańskich - widowisko regionalne w czterech obrazach,
- Niknące zawody,
- Nadzwyczajni ludzie,
- O tych, co z gór naszych odeszli.
Odznaczenia
- Srebrny Wawrzyn Akademicki (5 listopada 1938)[1].
Przypisy
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 607 „za szerzenie zamiłowania do literatury polskiej”.
Bibliografia
- Golec J., Bojda S., Słownik biograficzny ziemi cieszyńskiej, t. 1, Cieszyn 1993, s. 223.
- Rosner E., Cieszyńskie okruchy literackie, Cieszyn 1983, s. 55-57
Kontrola autorytatywna (osoba):
- PWN: 3962341
