Jean Ranc
 Wertumnus i Pomona | |
| Data i miejsce urodzenia | 28 stycznia 1674 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1 lipca 1735 |
| Narodowość | francuska |
| Dziedzina sztuki | malarstwo |
| Epoka | barok |
Jean Ranc – francuski malarz barokowy pracujący na francuskim dworze Ludwika XV oraz jako nadworny malarz u hiszpańskiego króla Filipa V[1].
Był uczniem i kontynuatorem Hyacinthe Rigauda, rywalizował z Michel-Angem Houassem o pozycję na dworze. Pożar z 1734 roku, który całkowicie zniszczył siedzibę monarchów – Królewski Alkazar w Madrycie został prawdopodobnie zaprószony w komnacie niedowidzącego Ranca. Na miejscu spalonego Alcazaru wybudowano Pałac Królewski. Pogrążony w depresji Ranc zmarł 6 miesięcy po pożarze[1].
Jego dzieło Wertumnus i Pomona, archetyp barokowego piękna z XVIII wieku, mogło posłużyć za inspirację dla Goi, kiedy ten malował Parasolkę[2].
Przypisy
- ↑ a b Enrique Lafuente Ferrari: Breve Historia de la Pintura Española, Tom II. Madryt: Ediciones AKAL, 1987, s. 382. ISBN 84-760-0182-7.
- ↑ Museo Nacional del Prado: El quitasol. [dostęp 2013-01-21]. (hiszp.).
Kontrola autorytatywna (osoba):
- Catalana: 0054252
