Józef Nawrot

Józef Nawrot
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 września 1906
Kraków

Data i miejsce śmierci

24 września 1982
Southsea

Wzrost

172 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Wawel Kraków
1922–1925 Cracovia
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1925 WKS 1 ppLeg Wilno
1926–1927 Cracovia 3 (5)
1927–1936 Legia Warszawa 175 (107)
1937–1939 Polonia Warszawa 15 (9)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1928–1935  Polska 19 (16)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi

Józef Nawrot (ur. 24 września 1906 w Krakowie, zm. 24 września 1982 w Southsea) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Polski w latach 1928–1935, żołnierz armii Andersa. Trzeci najskuteczniejszy strzelec w historii Legii Warszawa.

Kariera klubowa

Wychowanek Wawelu Kraków, grał następnie w Cracovii (1922–1925 i 1926), WKS 1 ppLeg Wilno (1925), Legii Warszawa (1927–1936) i Polonii Warszawa (1937–1939). Występował na boisku na pozycji łącznika i środkowego napastnika. W Legii Warszawa zadebiutował 29 maja 1927 r. w meczu Ligi przeciwko drużynie Pogoni Lwów (4:3)[1]. W pierwszym meczu strzelił również swoją premierową bramkę dla Wojskowych[1]. Strzelił w barwach Legii 106 bramek (+1 anulowana) w meczach ligowych, kolejne 8 (+1 anulowana) jako piłkarz Polonii (dla Czarnych Koszul strzelił też 7 bramek w Klasie A w 1937).

Kariera reprezentacyjna

Zaliczył 19 meczów w kadrze narodowej, wykazując się wysoką skutecznością – strzelił w tych spotkaniach 16 bramek.

Występy w reprezentacji Polski
  • łącznie – 19 spotkań
  • strzelił 16 bramek w 8 meczach (wszystkie były meczami towarzyskimi):
    • 1930 z Łotwą 4 bramki
    • 1931 z Rumunią 1
    • 1932 z Jugosławią 2, ze Szwecją 1, z Rumunią 3
    • 1933 z Jugosławią 2
    • 1934 z Danią 2, ze Szwecją 1

Życie prywatne

Wybuch II wojny światowej zastał go we Lwowie. Spędził pewien czas w niewoli w ZSRR, następnie objęty amnestią służył w armii Andersa. Uczestniczył w walkach o Arnhem. Był instruktorem sportu w wojsku, po wojnie grał jeszcze w klubach z niższych kategorii rozgrywkowych w Szkocji. Pozostał na emigracji do końca życia, nie utrzymywał kontaktów ze znajomymi w kraju.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b Legia.Net – Legia Warszawa – Mecz Legia Warszawa vs. Pogoń Lwów [online], legia.net [dostęp 2022-10-28] .
  2. ↑ M.P. z 1931 r. nr 74, poz. 120 „za zasługi na polu rozwoju sportu”.

Bibliografia

  • AndrzejA. Gowarzewski AndrzejA., Mistrzostwa Polski. Ludzie 1918–1939. 100 lat prawdziwej historii, Katowice: Wydawnictwo GiA, 2017, ISBN 83-88-23261-4, OCLC 1020437596 .
  • Andrzej Gowarzewski, Stefan Szczepłek, Bożena Lidia Szmel, Legia to potęga: prawie 90 lat prawdziwej historii, Wydawnictwo GiA, Katowice 2004, ISBN 83-88-23212-6.