Ildebrando Antoniutti

Ildebrando Antoniutti
Kardynał biskup
Ilustracja
Herb duchownego In lumine tuo
W twojej światłości
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

3 sierpnia 1898
Nimis

Data i miejsce śmierci

1 sierpnia 1974
Bolonia

Prefekt Kongregacji Zakonów
Okres sprawowania

1963–1973

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

5 grudnia 1920

Nominacja biskupia

19 maja 1936

Sakra biskupia

29 czerwca 1936

Kreacja kardynalska

19 marca 1962
Jan XXIII

Kościół tytularny

S. Sebstiani ad Catacumbas

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

29 czerwca 1936

Konsekrator

Pietro Fumasoni Biondi

Współkonsekratorzy

Antonio Anastasio Rossi
Celso Benigno Luigi Costantini

Konsekrowani biskupi
Carmelo Ballester y Nieto 15 maja 1938
Arthur Douville 29 stycznia 1940
John Michael O’Neill 7 lipca 1940
Georges Cabana 30 czerwca 1941
Rosario Brodeur 30 czerwca 1941
Michael O’Reilly 9 września 1941
Norbert Robichaud 8 września 1942
Camille-André Le Blanc 8 września 1942
John Roderick MacDonald 24 sierpnia 1943
James Boyle 6 czerwca 1944
Philip Francis Pocock 29 czerwca 1944
Joseph Gerald Berry 7 czerwca 1945
Thomas John Flynn 24 czerwca 1945
William Joseph Smith 25 lipca 1945
Marie-Antoine Roy 15 sierpnia 1945
Georges-Léon Landry 1 maja 1946
James Michael Hill 25 lipca 1946
Édouard Jetté 14 kwietnia 1948
Charles-Omer Garant 29 czerwca 1948
Percival Caza 19 października 1948
Maurice Baudoux 28 października 1948
Joseph-Roméo Gagnon 31 marca 1949
Jean de Capistran Aimé Cayer 17 września 1949
Patrick James Skinner 17 marca 1950
Joseph Albertus Martin 7 października 1950
Albert François Cousineau 16 marca 1951
Émilien Frenette 12 września 1951
Gérard-Marie Coderre 12 września 1951
Bruno Desrochers 21 września 1951
Alfred Lanctôt 6 marca 1952
Louis Lévesque 15 sierpnia 1952
Philippe Lussier 17 sierpnia 1952
Léo Blais 28 sierpnia 1952
Albert Leménager 31 sierpnia 1953
Felix Romero Menjibar 2 maja 1954
Pablo Barrachina Estevan 29 czerwca 1954
Segundo Garcia de Sierra y Méndez 14 listopada 1954
Eugenio Beitia Aldazabal 30 stycznia 1955
Emilio Benavent Escuín 13 lutego 1955
Francisco Peralta y Ballabriga 20 marca 1955
José Bascuñana y López 18 września 1955
Narciso Jubany Arnau 22 stycznia 1956
Doroteo Fernández y Fernández 3 czerwca 1956
Antonio Oña de Echave 10 czerwca 1956
José Castelltort Subeyre 17 lutego 1957
González Moralejo 4 maja 1958
Angel Riesco Carbajo 11 maja 1958
Jaime Flores Martin 1 maja 1960
Francisco Planas Muntaner 29 maja 1960
José María Cirarda Lachiondo 29 czerwca 1960
Eloy Tato Losada 25 lipca 1960
Marcelo González Martín 5 marca 1961
Luis Franco Cascón 29 kwietnia 1962
William Carew 4 stycznia 1970
Abramo Freschi 13 września 1970
Współkonsekrowani biskupi
Teodosio Clemente de Gouveia 5 lipca 1936

Ildebrando Antoniutti (ur. 3 sierpnia 1898 w Nimis, archidiecezja Udine, zm. 1 sierpnia 1974 koło Bolonii) – włoski duchowny katolicki, dyplomata watykański, kardynał.

Studiował w seminarium w Udine oraz w Seminarium Papieskim w Rzymie. Przyjął święcenia kapłańskie 5 grudnia 1920. W latach 1921-1927 był wykładowcą seminarium w Udine oraz sekretarzem arcybiskupa Udine. Od 1927 w służbie dyplomatycznej Watykanu; był sekretarzem delegatury apostolskiej w Chinach, audytorem tej delegatury oraz nuncjatury w Portugalii. 24 września 1931 otrzymał tytuł honorowego szambelana papieskiego.

19 maja 1936 został mianowany arcybiskupem tytularnym Sinnada di Frigia i wyznaczony na delegata apostolskiego w Albanii; sakry biskupiej udzielił mu 29 czerwca 1936 w Rzymie kardynał Pietro Fumasoni Biondi, prefekt Kongregacji Rozkrzewiania Wiary. W lipcu 1937 Antoniutti został mianowany specjalnym wysłannikiem papieskim w Hiszpanii, w związku z trwającą tam wojną domową.

Od lipca 1938 do października 1953 delegat apostolski w Kanadzie i Nowej Fundlandii; 1953-1963 nuncjusz w Hiszpanii.

19 marca 1962 został kreowany przez papieża Jana XXIII kardynałem, otrzymał tytuł prezbitera S. Sebstiani ad Catacumbas. Brał udział w obradach soboru watykańskiego II, a także w konklawe 1963 po śmierci papieża Jana. 26 lipca 1963 został mianowany prefektem Kongregacji Zakonów.

Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów (1967, 1969, 1971); we wrześniu 1973 zrezygnował z funkcji prefekta Kongregacji, został jednocześnie promowany na kardynała-biskupa i otrzymał diecezję kardynalską Velletri.

Zginął w wypadku samochodowym, został pochowany w kościele parafialnym w rodzinnym Nimis.

Bibliografia

  • internetowy słownik biograficzny kardynałów Salvadora Mirandy
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
Prefekci
Sekretarze
  • ISNI: 0000000109222249
  • VIAF: 86965672
  • GND: 1147222975
  • BnF: 155328559
  • SBN: LO1V089089
  • BNE: XX1194203
  • NUKAT: n2003066515
  • WorldCat: viaf-86965672