Hermann Suter
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 28 kwietnia 1870 | ||
|---|---|---|---|
| Pochodzenie | szwajcarskie | ||
| Data i miejsce śmierci | 22 czerwca 1926 | ||
| Gatunki | |||
| Zawód | kompozytor, dyrygent | ||
| |||
Hermann Suter (ur. 28 kwietnia 1870 w Kaiserstuhl, zm. 22 czerwca 1926 w Bazylei[1][2]) – szwajcarski kompozytor i dyrygent.
Życiorys
Był synem organisty, który udzielał synowi pierwszych lekcji muzyki[1][2]. W latach 1885–1888 kształcił się w konserwatorium w Bazylei u Hansa Hubera i Alfreda Glausa[1][2]. Następnie był uczniem Immanuela Faissta w Stuttgarcie (1888–1890) i Carla Reineckego w Lipsku (1890–1892)[1][2]. Od 1892 do 1902 roku przebywał w Zurychu, gdzie działał jako dyrygent chórów, organista i wykładowca konserwatorium[1][2]. W 1902 roku osiadł w Bazylei, gdzie był dyrygentem Basler Gesangverein i Basler Liedertafel, a także dyrygował koncertami symfonicznymi Allgemeine Musikgesellschaft[1][2]. Od 1918 do 1921 roku był dyrektorem konserwatorium w Bazylei[1][2].
Twórczość
Jego twórczość kompozytorska obejmuje zaledwie 27 opusowanych dzieł[1]. Tworzył w stylu neoromantycznym, z silnymi wpływami szwajcarskiego folkloru muzycznego[1]. Skomponował m.in. Symfonię d-moll (1913), Koncert skrzypcowy (1924), 3 kwartety smyczkowe (1901, 1910, 1921), Sekstet smyczkowy (1921), oratorium Le Laudi di San Francesco d’Assisi (1925)[1][2]. Swój koncert skrzypcowy zadedykował Adolfowi Buschowi[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 10. Część biograficzna sm–ś. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 202. ISBN 978-83-224-0866-7.
- ↑ a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3544. ISBN 0-02-865571-0.
Linki zewnętrzne
- Hermann Suter – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
Kontrola autorytatywna (osoba):
