Helena Chłopek

Helena Chłopek

Helena Świtałówna

Data i miejsce urodzenia	4 kwietnia 1917 Rozalin
Data i miejsce śmierci	18 listopada 2007 Chrzanów
Dziedzina sztuki	literatura poezja
Odznaczenia

Helena Chłopek z domu Świtałówna (ur. 4 kwietnia 1917 w Rozalinie, zm. 18 listopada 2007 w Chrzanowie) – polska poetka i autorka opowiadań. W swojej twórczości inspirowała się folklorem, przyrodą, tradycjami wiejskimi, religią.

Życiorys

Zadebiutowała pod panieńskim nazwiskiem w roku 1936 w tygodniku „Niedziela”. Bogaty zbiór własnych rękopisów utraciła w pożarze po wybuchu II wojny światowej. Wysiedlona z Rozalina w 1940, zamieszkała wraz z mężem w Chrzanowie. Przez wiele lat, obciążona wieloma obowiązkami, pisała jedynie do szuflady^[1].

W roku 1971 powróciła do pisarstwa wiążąc się z żywiecką Grupą Literacką „Gronie”. Jej wiersze i opowiadania ukazywały się m.in. w pismach: „Zielony Sztandar”, „Kamen”, „Niedziela”, „Gość Niedzielny”, „Karta Groni”, „Przewodnik Katolicki”, „Za i Przeciw”^[1].

Należała do Stowarzyszenia Twórców Ludowych w Lublinie i Grupy Twórczej „Cumulus” w Chrzanowie.

Twórczość

Tomiki poetyckie

• Z rozalińskich łanów (1981)
• Powroty (1984)
• Okruchy (1989)

Proza

• Za miastem (1996)

Nagrody

• I nagroda w konkursie Dzieci Zamojszczyzny (Lublin 1980)
• Tytuł Zasłużony Działacz Kultury przyznany przez Ministerstwo Kultury (1994)
• Nagroda Burmistrza miasta Chrzanowa za całokształt działalności kulturalnej (1999)
• I nagroda w Turnieju Jednego Wiersza (Chrzanów 2000)
• Nagroda im. Oskara Kolberga przyznana przez Ministerstwo Kultury (2001)^[2]

Przypisy