Gyula Moravcsik

Gyula Moravcsik (ur. 29 stycznia 1892 w Budapeszcie, zm. 10 grudnia 1972 tamże) – węgierski historyk, bizantynolog, mediewista.

Życiorys

Pochodził z rodziny intelektualistów. Absolwent Uniwersytetu w Budapeszcie. W 1914 zmobilizowany do wojska, walczył na froncie wschodnim. W latach 1915–1920 przebywał w niewoli rosyjskiej w Krasnojarsku i Irkucku. Czas ten wykorzystał do głębokiej nauki języków obcych (m.in. greki i tureckiego).

Po powrocie do kraju wykładał na kilku węgierskich uczelniach. Twórca węgierskiej bizantynologii. Opublikował wiele ważnych prac wśród nich wysoko cenioną Byzantinoturcica (t. 1–2). Laureat wielu nagród i odznaczeń. Doktor honoris causa Uniwersytetu w Atenach (1937).

Wybrane publikacje

• Szent László leánya és a bizánci Pantokrator-monostor, Budapest – Konstantinápoly 1923.
• Az onogurok történetéhez, Budapest 1930.
• A magyar történet bizánci forrásai, Budapest 1934.
• A magyar szent korona görög feliratai, Budapest 1935.
• A papiruszok világából, Budapest 1942.
• Byzantinoturcica, t. 1-2, Budapest 1942–1943 (wyd. 2 - Berlin 1958, wyd. 3 - Leiden 1983).
• Bizánc és a magyarság, Budapest 1953.
• Die byzantinische Kultur und das mittelalterliche Ungarn (Berlin, 1955).
• Miről vallanak a papiruszok?, (1961)
• Bevezetés a bizantinológiába,, Budapest 1966.
• Studia Byzantina, Budapest – Amszterdam 1967.
• Byzantium and the Magyars, Budapest – Amszterdam 1970.
• Az Árpád-kori magyar történet bizánci forrásai, Budapest 1984.

Bibliografia

• Székely György, Moravcsik Gyula (1892–1972), „Századok”, 1974, s. 547–550.
• Waldemar Ceran, Moravcsik Gyula [w:] Encyklopedia kultury bizantyńskiej, red. Oktawiusz Jurewicz, Warszawa 2002, s. 358.