Grzegorz III (papież)
Papież Biskup Rzymu | |||
Data i miejsce urodzenia | brak danych | ||
---|---|---|---|
Data śmierci | 28 listopada 741 | ||
Miejsce pochówku | |||
Papież | |||
Okres sprawowania | 18 marca 731–28 listopada 741 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Pontyfikat | 18 marca 731 | ||
|
Czczony przez | |
---|---|
Wspomnienie | 10 grudnia |
Grzegorz III (ur. w Syrii, zm. 28 listopada 741[1]) – święty Kościoła katolickiego, 90. papież w okresie od 18 marca 731 do 28 listopada 741[2].
Życiorys
Z pochodzenia był Syryjczykiem. Tuż po pogrzebie poprzedniego papieża został wybrany przez aklamację, którą wyraził oklaskami rzymski lud[1]. Był ostatnim papieżem zatwierdzonym przez bizantyńskiego egzarchę Rawenny[1]. 1 listopada 731 zwołał w Rzymie synod, na którym potępił edykt cesarza Leona III z 730, wprowadzający ikonoklazm oraz ekskomunikował tych, którzy niszczyli święte obrazy[1]. Wówczas cesarz, by wywrzeć nacisk na Grzegorza, wysłał flotę, która jednak zatonęła[1]. Wobec tego, Leon III podporządkował patriarsze Konstantynopola Italię i Sycylię, które wcześniej podlegały Rzymowi[1].
Gdy w 733 roku Rawenna została zajęta przez Longobardów, papież przyczynił się do jej odzyskania przez egzarchę Eutychiusza[1]. W 739 i 740 roku, zagrożony najazdem Longobardów zwrócił się o pomoc do Karola Młota, który jednak był zajęty wojną z Arabami, wdzierającymi się do Francji[2]. W przyszłości zwrot ku Frankom okazał się krokiem owocnym politycznie, ponieważ wzmocnił on prestiż i wpływy Rzymu[3][2].
W czasie jego pontyfikatu, cesarz Leon III praktycznie skonfiskował majątki kościelne, nakładając niemożliwe do spłaty podatki na kościoły rzymskie[2]. Dodatkowo patriarcha Konstantynopola nakazał tytułować się patriarchą „ekumenicznym”, co papież uznał za zdradę polityczną i kościelną[2].
Nadał paliusz arcybiskupowi Bonifacemu i mianował go legatem w Germanii[2]. Utrzymywał też bliskie stosunki z Kościołem w Anglii – nadał paliusze: biskupowi Egbertowi z Yorku i arcybiskupowi Canterbury Tatwinowi, a tego ostatniego mianował także wikariuszem na całą Anglię[1]. Był ostatnim nie-Europejczykiem na tronie Piotrowym aż do wyboru papieża Franciszka w 2013.
Jego święto liturgiczne jest obchodzone w Kościele katolickim 10 grudnia[4].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h John N.D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 126–127. ISBN 83-06-02633-0.
- ↑ a b c d e f Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 46. ISBN 83-7006-437-X.
- ↑ Hubert Jerzy Kaczmarski: Poczet Papieży: Biskupi Rzymu od św. Piotra do Jana Pawła II. Warszawa: Novum, 1986, s. 189.
- ↑ Święty Grzegorz III, papież. Brewiarz. [dostęp 2012-10-13]. (pol.).
Bibliografia
- Pope St. Gregory III. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-10-13]. (ang.).
- p
- d
- e
- Kategoria Papieże
- p
- d
- e
- Poczet papieży
- Kategoria:Papieże
Uznani za świętego bez formalnej kanonizacji |
| ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Formalnie kanonizowani i beatyfikowani przez Kościół katolicki |
- PWN: 3908460
- Britannica: biography/Saint-Gregory-III
- Treccani: gregorio-iii-papa
- NE.se: gregorius-iii
- SNL: Gregor_3.