Giulio Caccini

Giulio Caccini
Giulio Romano
Data i miejsce urodzenia

8 października 1551
Rzym

Data i miejsce śmierci

10 grudnia 1618
Florencja

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor
śpiewak

Multimedia w Wikimedia Commons

Giulio Caccini (ur. 8 października 1551 w Rzymie, zm. 10 grudnia 1618 we Florencji) – włoski kompozytor i śpiewak, członek Cameraty Florenckiej; nazywany Giulio Romano[1].

O wczesnych latach życia Cacciniego mało jest pewnych wiadomości. Około 1564 Caccini przybył na dwór wielkiego księcia toskańskiego Cosimo de' Medici, gdzie uczył się śpiewu i gry na lutni. Grał również biegle na chitarrone i klawesynie.

Z okazji ślubu Francesco I de' Medici i Bianki Cappello, Caccini, znany dotychczas jako śpiewak i instrumentalista, wystąpił 1589 w roli kompozytora intermedium (krótkiego utworu muzyczno-scenicznego), skomponowanego w technice monodycznej do sztuki La pellegrina G. Barbagliego. W późniejszych latach osiągał także sukcesy na dworach w Ferrarze i Rzymie, komponując intermedia i madrygały.

Strona tytułowa Le nuove musiche

Brał czynny udział w posiedzeniach Cameraty i zainspirował się jej programem artystycznym, opartym na pismach Giovanniego Bardiego, jednego z mecenasów Cameraty. Sam Caccini wkrótce wyłożył własne założenia artystyczne dotyczące monodii akompaniowanej w ważnym dziele teoretycznym pt. Le nuove musiche, wydane w 1602. Stanowi ono podwaliny nowożytnej sztuki operowej. Jako jeden z pierwszych stosował w niej recytatyw[2].

Za pierwszą zachowaną pełnospektaklową operę Cacciniego można uznać Euridice (napisana 1600 do tego samego libretta Ottavio Rinucciniego, do którego w tym samym roku skomponował muzykę Jacopo Peri, również kompozytor z Cameraty florenckiej).

W późniejszych latach Caccini stworzył rodzinny zespół artystyczny "Concerto Caccini", w skład którego, oprócz niego samego, wchodziła jego żona Margherita (śpiewaczka), starsza córka Francesca (śpiewaczka, kompozytorka i lutnistka), młodsza córka Settimia oraz syn Pompeo. W 1604 Caccini wyjechał na prośbę królowej Francji, Marii Medycejskiej, do Paryża ze swoim rodzinnym zespołem i odnosił tam wielkie sukcesy. Po powrocie do Włoch został 1607 członkiem nowo założonej Accademia degli Elevati we Florencji.

Słynna pieśń Ave Maria, z którą się zwykło utożsamiać nazwisko Cacciniego, w rzeczywistości została skomponowana przez radzieckiego gitarzystę i lutnistę Władimira Wawiłowa w roku 1970.

Przypisy

  1. S. Orgelbranda Encyklopedia Powszechna. T. III. Warszawa: 1898, s. 257.
  2. Wielka encyklopedia powszechna ilustrowana. T. IX-X. Warszawa: 1893, s. 893-894.

Linki zewnętrzne

  • ISNI: 0000000118857377
  • VIAF: 10032703
  • LCCN: n79113024
  • GND: 119283263
  • NDL: 00962084
  • LIBRIS: vs6893td5dfrg16
  • BnF: 13892055k
  • SUDOC: 035295775
  • SBN: CFIV000189
  • NLA: 35561548
  • NKC: jn20030827041
  • BNE: XX1531412
  • NTA: 09587125X
  • BIBSYS: 90336644
  • CiNii: DA02852453
  • Open Library: OL4694648A
  • PLWABN: 9810575108005606
  • NUKAT: n97025819
  • J9U: 987007274824105171
  • PTBNP: 1543395
  • CANTIC: a1047903x
  • LNB: 000039103
  • NSK: 000097973
  • CONOR: 86756195
  • BNC: 000510559
  • KRNLK: KAC201904788
  • LIH: LNB:V*151600;=1A
  • RISM: people/30006198
  • PWN: 3882625
  • Britannica: biography/Giulio-Caccini
  • Universalis: giulio-caccini
  • NE.se: giulio-caccini
  • SNL: Giulio_Caccini
  • VLE: giulio-caccini
  • Catalana: 0013258
  • DSDE: Giulio_Caccini
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 10475