Giovanni Battista Somis : Życiorys, Twórczość, Przypisy, Linki zewnętrzne Wikipedia, wolna encyklopedia

Giovanni Battista Somis

Portret Giovanniego Battisty Somisa, mal. Charles André van Loo

Data i miejsce urodzenia

25 grudnia 1686
Turyn

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

14 sierpnia 1763
Turyn

Instrumenty

skrzypce

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

skrzypek, kompozytor

Multimedia w Wikimedia Commons

Giovanni Battista Somis (ur. 25 grudnia 1686 w Turynie, zm. 14 sierpnia 1763 tamże^[1]^[2]) – włoski skrzypek i kompozytor.

Życiorys

Jego ojcem i nauczycielem był Francesco Lorenzo Somis (1663–1736), skrzypek w kapeli nadwornej Wiktora Amadeusza II^[1]. Około 1696 roku Giovanni Battista dołączył do ojca jako członek kapeli^[1]^[2]. W latach 1703–1706 dzięki stypendium przyznanemu przez księcia przebywał w Rzymie, gdzie studiował u Arcangelo Corellego^[1]^[2]. Być może był też uczniem Antonio Vivaldiego w Wenecji^[1]. W 1707 roku wrócił do Turynu, gdzie do końca życia był pierwszym skrzypkiem i koncertmistrzem kapeli dworskiej^[1]^[2]. Prowadził osiadłe życie i nie odbywał podróży koncertowych, jedynie w 1733 roku wystąpił w paryskim Concert Spirituel^[1]. Do jego uczniów należeli Gaetano Pugnani, Jean-Marie Leclair, Jean-Pierre Guignon i Louis-Gabriel Guillemain^[2].

Twórczość

Był twórcą piemonckiej szkoły skrzypcowej^[2]. Ceniony jako wirtuoz skrzypiec, rozwinął technikę podwójnych chwytów^[2]. W jego twórczości dominowała muzyka kameralna^[1]^[2].

Skomponował m.in. 12 Sonate da camera na skrzypce lub wiolonczelę i klawesyn (wyd. Amsterdam ok. 1717, 2 wyd. 1725), 12 Sonate da camera na skrzypce lub wiolonczelę i klawesyn op. 2 (wyd. Turyn 1723), 12 Sonate na skrzypce lub wiolonczelę i klawesyn op. 4 (wyd. Paryż 1726), 6 Sonate a tre na 2 skrzypiec lub wiolonczelę i klawesyn op. 5 (wyd. Paryż 1733), 12 Sonate da camera na skrzypce, wiolonczelę i klawesyn op. 6 (wyd. Paryż 1733), Ideali trattenimenti da camera na 2 skrzypiec lub 2 flety lub 2 wiole dyszkantowe op. 7 (wyd. Paryż b.d.), 6 Sonate a tre na 2 skrzypiec lub wiolonczelę op. 8 (b.d.), 12 Sonate na wiolonczelę i basso continuo (wyd. Paryż ok. 1740), ponadto liczne koncerty na skrzypce, wiole, flet, obój, trąbkę, sonaty na skrzypce i basso continuo^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 10. Część biograficzna sm–ś. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 31. ISBN 978-83-224-0866-7.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3399. ISBN 0-02-865530-3.