Giovanni Battista Morgagni

Giambattista Morgagni (ur. 25 lutego 1682, zm. 6 grudnia 1771[1]) – włoski anatom i patomorfolog z Padwy.

W 1711 objął stanowisko profesora Uniwersytetu w Padwie. Twórca anatomii patologicznej. W 1761 ukazało się jego dwutomowe dzieło De sedibus et causis morborum per anatomen indagatis („O siedzibach i przyczynach chorób wykrytych drogą sekcyjną”). Jako pierwszy powiązał objawy kliniczne choroby z pośmiertnymi zmianami narządowym[1].

Przypisy

  1. ↑ a b Mała encyklopedia medycyny. red. nacz. Tadeusz Różniatowski. T. II H–O. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1988, s. 685.
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 000000011821681X
  • VIAF: 68968590
  • LCCN: n83221430
  • GND: 104265264
  • LIBRIS: nl02x2t63g171bq
  • BnF: 12159456j
  • SUDOC: 067719937
  • SBN: CFIV005640
  • NLA: 35606132
  • NKC: nlk20000083474
  • BNE: XX1420685
  • NTA: 069355274
  • BIBSYS: 2010291
  • CiNii: DA1039708X
  • Open Library: OL990189A
  • PLWABN: 9810543899805606
  • NUKAT: n2010165538
  • J9U: 987007275739905171
  • PTBNP: 1376580
  • CANTIC: a10476416
  • CONOR: 46719331
  • ΕΒΕ: 251487, 238455
  • LIH: LNB:B7Dl;=BP
  • PWN: 3943489
  • Britannica: biography/Giovanni-Battista-Morgagni
  • БРЭ: 2643402
  • NE.se: giovanni-battista-morgagni
  • SNL: Giovanni_Battista_Morgagni
  • VLE: giovanni-battista-morgagni
  • DSDE: Giovanni_Battista_Morgagni
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 41935