Franz Schwechten

Franz Schwechten
Ilustracja
Fotografia z 1895
Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1841
Kolonia

Data i miejsce śmierci

11 sierpnia 1924
Berlin

Narodowość

niemiecka

Dziedzina sztuki

architektura

Epoka

historyzm

Ważne dzieła

Kościół Pamięci
Wieża Quistorpa
Grunewaldturm
Kaplica Heinzlów

Multimedia w Wikimedia Commons
Ruiny Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche
Zamek Cesarski w Poznaniu (wieża została częściowo zniszczona w 1945)

Franz Schwechten (ur. 12 sierpnia 1841 w Kolonii, zm. 11 sierpnia 1924 w Berlinie) – niemiecki architekt tworzący w stylu neoromańskim[1][2][3].

Życiorys

W latach 1861–1869 studiował na berlińskiej Bauakademie ucząc się od takich profesorów jak Julius Raschdorff i Karl Bötticher. Po powrocie z rocznej podróży do Włoch rozpoczął własną praktykę. W latach 1871–1882 pracował jako architekt dla niemieckich kolei projektując kilka dworców kolejowych, w tym Anhalter Bahnhof (1875–1880). Zaprojektował również kilka mostów kolejowych, takich jak most na Renie w Moguncji (1880–1885) czy Hohenzollernbrücke (1907–1911) i Südbrücke (1907–1910) w Kolonii. Schwechten współpracował również z firmą AEG, projektując dla niej fabrykę przy Ackerstraße w Berlinie (1888–1890) oraz portal w kompleksie przy Brunnenstrasse (1897), także w Berlinie.

Jego osiągnięcia sprawiły, że został członkiem pruskiej Akademii Sztuk Pięknych i Akademii Budownictwa, zaś w 1902 otworzył własne atelier przy Technische Hochschule w Charlottenburgu.

Najbardziej znaną częścią twórczości Schwechtena są jednak jego projekty finansowane przez rząd. W 1890 jego projekt wygrał w konkursie na Kościół Pamięci w Berlinie (1891–1895, częściowo zniszczony w 1945), który stał się wzorem dla wielu późniejszych kościołów w Niemczech. Jest on również twórcą projektu Wieży Quistorpa w Szczecinie (1900–1904), Zamku Cesarskiego w Poznaniu wraz z Ziemstwem Kredytowym (1905–1910) oraz Grunewaldturm (1897–1898) w Teltow i kaplicy książąt Anhalt w Dessau-Roßlau (1898). Swój udział miał też w projekcie kaplicy grobowej rodziny baronów von Hohenfelds Heinzlów (1899–1903) na Starym Cmentarzu w Łodzi oraz kościoła św. Mateusza[2].

Przypisy

  1. Franz Schwechten - polska-org.pl [online], polska-org.pl [dostęp 2023-12-07] .
  2. a b DeutscheD. Biographie DeutscheD., Schwechten, Franz Heinrich - Deutsche Biographie [online], www.deutsche-biographie.de [dostęp 2023-12-07]  (niem.).
  3. Franz Schwechten - Deutsche Digitale Bibliothek [online], www.deutsche-digitale-bibliothek.de [dostęp 2023-12-07] .

Bibliografia

  • Peer Zietz, Franz Heinrich Schwechten: ein Architekt zwischen Historismus und Moderne, Edition Axel Menges, 1999. ISBN: 3930698722, 9783930698721

Linki zewnętrzne

  • Google Art & Culture - Franz Schwechten - artysta tworzący w stylu Neoromańskim
  • Franz Heinrich Schwechten, Architekt (niem.)
  • Franz Schwechten - realizacje
  • Franz Hein­rich Schwechten - german architect (ang.)
  • Historismus Teil 2 Architekt Franz Schwechten (niem.) (YouTube)
  • ISNI: 0000000066574737
  • VIAF: 147145857831323020113
  • ULAN: 500032849
  • LCCN: nr96015579
  • GND: 118967975
  • BnF: 14451280q
  • SUDOC: 089764676
  • NTA: 073460915
  • PLWABN: 9810602926505606
  • NUKAT: n2005119262
  • WorldCat: lccn-nr96015579
  • PWN: 3973309
  • VLE: franz-heinrich-schwechten