Francesco Onofrio Manfredini

Francesco Onofrio Manfredini (ur. 1684 w Pistoi niedaleko Florencji, zm. 1762 tamże) – włoski kompozytor i skrzypek późnego baroku.

Manfredini uczył się śpiewu w chórze, a sztuki gry na skrzypcach w szkole skrzypcowej przy katedrze San Petronio w Bolonii. Jego nauczycielami byli kompozytorzy: Giuseppe Torelli, Girolamo Laurenti i Giacomo Antonio Perti. Jako wykształcony muzyk przyjął posadę w Ferrarze. W roku 1711 spotkał w Wenecji księcia Monako, Antonia I Grimaldiego, u którego pracował przez szesnaście lat. Dedykował mu swój op. 3. W 1727 wrócił do Pistoi, gdzie został kapelmistrzem katedry San Filippo.

Jego synami byli kompozytor i śpiewak-kastrat Giuseppe Manfredini i kompozytor Vincenzo Manfredini (1737–1799).

Pozostały po Manfredinim 43 dzieła, przy czym uważa się, że większa jeszcze cześć jego kompozycji została zniszczona (wziąwszy pod uwagę, że tworzył aż do śmierci w wieku 78 lat). Nadal w rękopisie pozostają liczne jego kompozycje.

Dzieła

• 2 Oratoria w Bolonii
  • Święty Filip Nereusz tryumfujący (S. Filippo Neri trionfante), Bolonia, 1720
  • Tomasz Morus (Tommaso Moro), Bolonia, 1720
• 4 Oratoria w Pistoia, 1719–1728
  • Wypędzenie z raju ziemskiego (Il discacciamento dal paradiso terrestre), Pistoia
  • Podwójna ofiara Kalwarii (Il doppio sacrificio del Calvario), Pistoia
  • Ofiara Jefty (Il sacrificio di Jefte), Pistoia
  • Oblężenie Samarii (L’assedio di Sammaria), Pistoia
• Inna muzyka sakralna
  • Stabat mater (na sopran, alt, tenor, bas, dwoje skrzypiec, wiolę oraz basso continuo) - rękopis
• Concerto a violino solo et orchestra
• 12 Concertini per camera a violini e basso op. 1, Bolonia, 1704
• Sonata in trio (w Corona di dodifice fiori armonico), Bolonia, 1706
• 12 Sinfonie da chiesa a 2 violini, viola ad libitum e basso op. 2, Bolonia, 1709
• 12 Concerti op. 3 (szczególnie znany nr 12 Concerto per il Natale - "koncert na Boże Narodzenie"), Bolonia, 1718
• Six Sonates pour deux Violons et B.C., wydane pośmiertnie w roku 1764, Londyn
• dalsze koncerty z różnymi kombinacjami instrumentalnymi
• Tractus Regole armoniche, Wenecja, 1775, dzieło teoretyczne o sztuce operowej

Bibliografia

• Encyklopedia Muzyczna PWM, część biograficzna M, Kraków 2000, str. 66

Linki zewnętrzne

• Francesco Onofrio Manfredini – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
• Francesco Onofrio Manfredini- Bio, Albums, Pictures – Naxos Classical Music (ang.)