Filippo Antonio Gualterio
| Kardynał prezbiter | |||
 | |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 24 marca 1660 | ||
| Data i miejsce śmierci | 21 kwietnia 1728 | ||
| Miejsce pochówku | Umbria, Bazylika św. Praksedy w Rzymie, ?↗ | ||
| Arcybiskup ad personam Imoli | |||
| Okres sprawowania | 1701–1728 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Sakra biskupia | 16 maja 1700 | ||
| Kreacja kardynalska | 17 maja 1706 | ||
| Kościół tytularny | San Crisogono | ||
| |||
| Data konsekracji | 16 maja 1700 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Filippo Antonio Gualterio (ur. 24 marca 1660 w Fermo, zm. 21 kwietnia 1728 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 24 marca 1660 roku w Fermo, jako syn Stanislaa Gualterio i Anny Marii Cioli[1]. Studiował na Uniwersytecie w Fermo, gdzie uzyskał doktoraty z filozofii, teologii i praw: kanonicznego i cywilnego. Następnie został referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur i wicelegatem w Awinionie[1]. 30 marca 1700 roku został tytularnym arcybiskupem Aten, a 16 maja przyjął sakrę[2]. W latach 1700–1706 był nuncjuszem we Francji[2]. W 1701 roku został arcybiskupem ad personam Imoli[2]. 17 maja 1706 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Crisogono[2]. Jednocześnie został mianowany legatem w Romanii[1]. W okresie 1712–1713 sprawował funkcję kamerlinga Kolegium Kardynałów[1]. Zmarł 21 kwietnia 1728 roku w Rzymie[1].
