Federico Marcello Lante
| Kardynał biskup | |||
 | |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 18 kwietnia 1695 | ||
| Data i miejsce śmierci | 3 marca 1773 | ||
| Subdziekan Kolegium Kardynalskiego | |||
| Okres sprawowania | 1763–1773 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Nominacja biskupia | 1 października 1732 | ||
| Sakra biskupia | 19 października 1732 | ||
| Kreacja kardynalska | 9 września 1743 | ||
| Kościół tytularny | Biskup Porto-Santa Rufina | ||
| |||
| Data konsekracji | 19 października 1732 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | Annibale Albani | ||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Eustachio Palma | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
Federico Marcello Lante (ur. 18 kwietnia 1695 w Rzymie – zm. 3 marca 1773 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się w Rzymie w rodzinie książąt Bomarzo, spokrewnionej z rodem della Rovere. Studiował prawo na uniwersytecie La Sapienza, uzyskując tytuł doktora (1719). W 1728 przyjął święcenia kapłańskie, a cztery lata później konsekrowano go na arcybiskupa tytularnego Petry w Palestynie. Gubernator terytorium Balneario od 1737 roku. Na konsystorzu we wrześniu 1743 uzyskał nominację kardynalską z tytułem prezbitera San Pancrazio. Opat komendatoryjny Farfa od 1746. Prefekt Św. Kongregacji Dobrego Rządu od 1759. Biskup Palestriny (1759-63) i Porto e Santa Rufina (od 1763). Uczestniczył w konklawe 1769 i konsekrował wybranego wówczas papieża Klemensa XIV. Zmarł w Rzymie i został pochowany w bazylice Dwunastu Apostołów.
Bibliografia
- Federico Marcello Lante
Kontrola autorytatywna (osoba):
