Eugeniusz Florkowski

Eugeniusz Florkowski

ks. prof. dr hab. Eugeniusz Florkowski (w 1945 r.)
Data i miejsce urodzenia	9 maja 1902 Zawada Lanckorońska
Data i miejsce śmierci	20 lutego 1989 Zakopane
Rektor WSD Archidiecezji Krakowskiej
Okres sprawowania	1961–1970
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	19 września 1925
Multimedia w Wikimedia Commons

Eugeniusz Florkowski (ur. 9 maja 1902 w Zawadzie Lanckorońskiej, zm. 20 lutego 1989 w Zakopanem) – polski duchowny katolicki, infułat, profesor, doktor habilitowany teologii. Długoletni rektor Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej. Pierwszy dziekan Papieskiego Wydziału Teologicznego w Krakowie – obecnie Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie.

Życiorys

Rodzice Antoni i Maria Jarosz byli właścicielami posiadłości ziemskiej, w 1913 zakupili nowy majątek w Wesołowie. Egzamin dojrzałości zdał w I Gimnazjum w Tarnowie w 1921 rozpoczynając studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. 19 września 1925 w królewskiej katedrze na Wawelu otrzymał święcenia kapłańskie z rąk księcia kardynała Adama Stefana Sapiehy. W latach 1925–1927 studiował w Rzymie w 1927 uzyskując doktorat pisany pod kierunkiem profesora Reginalda Garrigou-Lagrange’a pt: De augmento habituum secundum principia S. Thomae Aquinatis. Po powrocie do kraju przez rok był w parafii w Rabie Wyżnej. W latach 1928-1931 pracował w parafii na Salwatorze. W 1931 po nostryfikacji doktoratu został mianowany prefektem w Seminarium Duchownym i funkcję tę pełnił aż do wybuchu II wojny światowej. W latach 1931–1934 był lektorem przy katedrze dogmatyki traktatowej na Wydziale Teologicznym UJ, wykładając po łacinie: sakramentologię ogólną i szczegółową, eschatologię oraz wprowadzenie do historii dogmatów. W latach II wojny prowadził wykłady dla alumnów Seminarium Duchownego, był między innymi profesorem Karola Wojtyły w czasie tajnego nauczania. W 1946 wraca do wykładów na UJ oraz pisze rozprawę habilitacyjną z patrologii pt Soteriologia Pełagiusza. Studium historyczno-dogmatyczne, a w 1954 został zastępcą profesora. Po odejściu z seminarium kontynuował pracę dydaktyczną, aż do śmierci. W latach 1956–1957 był prezesem Polskiego Towarzystwa Teologicznego.

Publikacje

• Matka Boża w nauce Ojców Kościoła. W: Praca zbiorowa: Gratia Plena. Studia teologiczne o Bogurodzicy. Bernard Przybylski (Red). Poznań-Warszawa-Lublin: 1965, s. 59-77.
• Soteriologia Pelagiusza. Studium historyczno-dogmatyczne. Kraków: 1949, s. 154.

Bibliografia

• Adam Kubiś Ks. Prof. Dr Eugeniusz Florkowski (w 50- lecie święceń kapłańskich) w: "Ruch Biblijny i Liturgiczny" rok XXIX ne 1 wyd. 1976 s 1-9
• Janusz Sondel Eugeniusz Florkowski (1902-1989) [w:] "Słownik historii i tradycji UJ" wyd. Universitas Kraków 2012 s.406.