Dekstropropoksyfen

Dekstropropoksyfen
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
propionian (2S,3R)-1,2-difenylo-3-metylo-4-dimetyloaminobutan-2-ylu
Inne nazwy i oznaczenia
farm.

łac. dextropropoxyphenum

inne

propionian 1-benzylo-2-metylo-3-dimetyloamino-1-fenylopropylu, propoksyfen, D-propoksyfen

Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C22H29NO2

Masa molowa

339,47 g/mol

Wygląd

biały lub prawie biały, krystaliczny proszek

Identyfikacja
Numer CAS

469-62-5
1639-60-7 (chlorowodorek)

PubChem

10100

DrugBank

DB00647

SMILES
CCC(=O)OC(CC1=CC=CC=C1)(C2=CC=CC=C2)C(C)CN(C)C
InChI
InChI=1S/C22H29NO2/c1-5-21(24)25-22(18(2)17-23(3)4,20-14-10-7-11-15-20)16-19-12-8-6-9-13-19/h6-15,18H,5,16-17H2,1-4H3/t18-,22+/m1/s1
InChIKey
XLMALTXPSGQGBX-GCJKJVERSA-N
Właściwości
Rozpuszczalność w wodzie
3,32 mg/l[1]
w innych rozpuszczalnikach
rozpuszczalny w etanolu
Temperatura topnienia

75–76 °C[5][1]

logP

4,18[1]

Zasadowość (pKb)

pKBH+ = 9,1[2][3]

Skręcalność właściwa [α]D

+67,3° (c = 0,6%)[2][4]

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2023-03-17]
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie podanego źródła[6]
chlorowodorek dekstropropoksyfenu
Czaszka i skrzyżowane piszczele
Niebezpieczeństwo
Zwroty H

H301

Zwroty P

P301+P310

Dawka śmiertelna

LD50 25 mg/kg (mysz, dożylnie)[1]

Podobne związki
Podobne związki

metadon

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

N02AC04

Stosowanie w ciąży

kategoria X

Farmakokinetyka
Działanie

przeciwbólowe

Okres półtrwania

6–12 h

Metabolizm

wątrobowy

Wydalanie

z moczem

Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania

doustnie, doodbytniczo, dożylnie

Objętość dystrybucji

16 l/kg

Multimedia w Wikimedia Commons

Dekstropropoksyfen (łac. dextropropoxyphenum) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, izomer 2S,3R propoksyfenu, stosowany jako lek przeciwbólowy.

Cząsteczka propoksyfenu zawiera dwa centra chiralności, z czego wynika istnienie czterech diastereoizomerów. Jedynie izomer 2S,3R znalazł szersze medyczne zastosowanie; lewopropoksyfen (izomer 1R,2S) był sprzedawany, pod nazwą handlową Novrad, jako lek przeciwkaszlowy[7], ale obecnie przyjmuje się, że nie ma on użytecznych dla człowieka właściwości przy stężeniu w osoczu niegrożącym działaniem toksycznym[potrzebny przypis].

Jest substancją działającą przeciwbólowo ok. 1,5–2 razy słabiej niż kodeina, jeśli jednak jest podawana razem z paracetamolem lub niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, to działa z nimi synergistycznie[8].

Stosowany jest doustnie (przy innych sposobach podawania powoduje miejscowe podrażnienie). Rzadko powoduje uzależnienie fizyczne; może się ono pojawić przy długotrwałym stosowaniu dawek 600–800 mg/dobę[8].

Ze względu na ryzyko śmierci z powodu przedawkowania, zarówno przypadkowego, jak celowego, Europejska Agencja Leków zaleciła w 2010 r. wycofanie doustnych postaci leku[9]. W niektórych krajach europejskich (Szwecja i Wielka Brytania) decyzję o wycofaniu z rynku preparatów dekstropropoksyfenu podjęto już w 2005 r. W Wielkiej Brytanii osiągnięto dzięki temu znaczący spadek liczby samobójstw z powodu przedawkowania leków[10].

Przypisy

  1. a b c d Dextropropoxyphene, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2018-01-23]  (ang.).
  2. a b Propoxyphene, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 10100 [dostęp 2023-03-16]  (ang.).
  3. LucaL. Settimo LucaL., KristaK. Bellman KristaK., Ronald M.A.R.M.A. Knegtel Ronald M.A.R.M.A., Comparison of the Accuracy of Experimental and Predicted pKa Values of Basic and Acidic Compounds, „Pharmaceutical Research”, 31 (4), 2014, s. 1082–1095, DOI: 10.1007/s11095-013-1232-z, PMID: 24249037 [dostęp 2023-03-16]  (ang.), patrz Electronic supplementary material.
  4. A.A. Pohland A.A., H.R.H.R. Sullivan H.R.H.R., Preparation of α-d- and α-l-4-Dimethylamino-1,2-diphenyl-3-methyl-2- propionyloxybutane, „Journal of the American Chemical Society”, 77 (12), 1955, s. 3400–3401, DOI: 10.1021/ja01617a081  (ang.).
  5. Dextropropoxyphene, [w:] DrugBank, University of Alberta, DB00647  (ang.).
  6. Dextropropoxyphene, karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck, 5 listopada 2011, numer katalogowy: D0524 [dostęp 2023-03-17] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  7. propoxyphene napsylate [online], Reference.MD [dostęp 2020-04-19]  (ang.).
  8. a b Pochodne difenyloizopentanolu, [w:] WojciechW. Kostowski WojciechW. (red.), Farmakologia. Podstawy farmakoterapii. Podręcznik dla studentów medycyny i lekarzy, wyd. 3, t. 2, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2014, s. 219, ISBN 978-83-200-4186-6, OCLC 1010880214 .
  9. Europejska Agencja Leków potwierdziła zalecenie wycofania dekstropropoksyfenu, „Almanach”, 5 (2), 2010, s. 55–56 [dostęp 2023-03-16] .
  10. W Wlk. Brytanii mniej zgonów z powodu przedawkowania popularnego leku przeciwbólowego [online], Nauka w Polsce, 22 czerwca 2009 [dostęp 2023-03-16] .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
N02: Leki przeciwbólowe
N02A – Opioidy
N02AA – Naturalne alkaloidy opium
N02AB – Pochodne fenylopiperydyny
N02AC – Pochodne difenylpropylaminy
N02AD – Pochodne benzomorfanu
N02AE – Pochodne orypawiny
N02AF – Pochodne morfinanu
N02AX – Inne
N02B – Inne leki przeciwbólowe
i przeciwgorączkowe
N02BA – Kwas salicylowy
i jego pochodne
N02BB – Pirazolony
N02BE – Anilidy
N02BF – Gabapentynoidy
N02BG – Inne
  • rymazolium
  • glafenina
  • floktafenina
  • wiminol
  • nefopam
  • flupirtyna
  • zykonotyd
  • metoksyfluran
  • nabiksimols
  • tanezumab
N02C – Leki przeciwmigrenowe
N02CA – Alkaloidy sporyszu
N02CB – Pochodne kortykosteroidów
  • flumedrokson
N02CC – Selektywne agonisty
receptora 5-HT1
N02CD – Agonisty peptydu pochodnego
genu kalcytoniny (CGRP)
  • erenumab
  • galkanezumab
  • fremanezumab
  • ubrogepant
  • eptinezumab
  • rimegepant
  • atogepant
N02CX – Inne
Encyklopedia internetowa (rodzaj indywiduum chemicznego):
  • NE.se: dextropropoxifen