Daniel Pliński

Daniel Pliński

Data i miejsce urodzenia	10 grudnia 1978 Puck
Wzrost	204 cm
Pozycja	środkowy
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Korab Puck 1997–2002 Stolarka Wołomin 2002–2004 Polska Energia Sosnowiec 2004–2007 Jastrzębski Węgiel 2007–2014 PGE Skra Bełchatów 2014–2016 Cerrad Czarni Radom 2016–2018 Indykpol AZS Olsztyn
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. 2005–2010  Polska 142
Kariera trenerska
Lata Drużyna 13.01.2021–2021 Stalpro Błyskawica Szczecin 2021 Reprezentacja Polski Juniorów[1] 08.11.2021– PSG Stal Nysa[2] 2022– Reprezentacja Polski U-22[3]
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy złoto Turcja 2009 drużynowo Mistrzostwa świata srebro Japonia 2006 drużynowo
Odznaczenia

Zobacz kolekcję cytatów z Daniela Plińskiego w Wikicytatach

Daniel Mateusz Pliński (ur. 10 grudnia 1978 w Pucku) – polski siatkarz, reprezentant Polski, grający na pozycji środkowego. Po sezonie 2017/2018 zakończył sportową karierę.

Kariera klubowa

Karierę siatkarską rozpoczynał w rodzimym mieście w klubie Korab Puck. W 2000 z drużyną Stolarka Wołomin awansował do Polskiej Ligi Siatkówki, dzięki czemu w kolejnym sezonie zadebiutował w najwyższej klasie ligowej. Następnie był zawodnikiem Polskiej Energii Sosnowiec, z którą 2-krotnie zdobył Puchar Polski (2003, 2004). Kolejne sukcesy osiągnął z drużyną Jastrzębskiego Węgla, wywalczając 2-krotnie tytuł wicemistrza Polski (2006, 2007). W latach 2007–2014 występował w zespole PGE Skry Bełchatów. W ciągu swojej 7-letniej gry w bełchatowskiej drużynie zdobył 5 tytułów mistrza Polski (2008, 2009, 2010, 2011, 2014), trzy razy Puchar Polski (2009, 2011, 2012), 2. miejsce w Lidze Mistrzów (2012) i dwa razy srebro w Klubowych Mistrzostwach Świata (2009, 2010). W 2014 został kapitanem zespołu Czarnych Radom.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji kraju rozegrał 142 mecze. Jest wicemistrzem świata (Japonia 2006), mistrzem Europy z Turcji (2009), a także olimpijczykiem z Pekinu (2008), gdzie z Polską awansował do ćwierćfinału. Za sukcesy z drużyną narodową został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Krzyżem Zasługi. Ponadto jest 3-krotnym mistrzem Polski w siatkówce plażowej (2002, 2003, 2004).

W wyborach samorządowych w 2018 został wybrany na radnego miasta Puck z ramienia komitetu burmistrz Hanny Pruchniewskiej, uzyskując niemal 85% poparcia w swoim okręgu^[4]. W sezonie 2018/2019 został piłkarzem Zatoki 95 Puck, występującej w gdańskiej klasie A^[5].

Jako zawodnik

Sukcesy

klubowe

Puchar Polski:

• 2003, 2004, 2009, 2011, 2012

Mistrzostwo Polski:

• 2008, 2009, 2010, 2011, 2014
• 2006, 2007, 2012

Liga Mistrzów:

• 2012
• 2008, 2010

Klubowe Mistrzostwa Świata:

• 2009, 2010
• 2012

Superpuchar Polski:

• 2012

reprezentacyjne

Mistrzostwa Świata:

• 2006

Memoriał Huberta Jerzego Wagnera:

• 2008, 2009

Mistrzostwa Europy:

• 2009

Nagrody indywidualne

• 2008: Najlepszy blokujący Memoriału Huberta Jerzego Wagnera
• 2009: Najlepszy blokujący Pucharu Polski
• 2009: Najlepszy blokujący Memoriału Huberta Jerzego Wagnera

Jako trener

Sukcesy

reprezentacyjne

Mistrzostwa Świata Juniorów:

• 2021

Mistrzostwa Europy U-22:

• 2022^[6]

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2009)^[7]

Statystyki zawodnika

Impreza	Punkty z ataku	Punkty z bloku	Asy serwisowe	Suma
Liga Światowa 2005		1		1
Liga Światowa 2006	61	17	5	83
Mistrzostwa Świata 2006	55	28	1	84
Liga Światowa 2007	69	33	2	104
Kwalifikacje do Igrzysk Olimpijskich 2008	11	9		20
Liga Światowa 2008	54	21	4	79
Igrzyska Olimpijskie 2008	24	10	1	35
Kwalifikacje do Mistrzostw Świata 2010	21	10	1	32
Puchar Wielkich Mistrzów 2009	17	6	2	25
Liga Światowa 2010	18	13	5	36

Życie prywatne

Żonaty z Martą, mają dwie córki: Julię i Lenę. Ma pięcioro rodzeństwa: Wioletę, Piotra, Wiesława, Iwonę i Wojciecha (z którym grał w parze w siatkówkę plażową).

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Profil na portalu plusliga.pl