Cezar Cui

César Cui
Цезарь Антонович Кюи
Ilustracja
Cezar Cui – portret Ilji Riepina
Imię i nazwisko

Cezar Antonowicz Cui

Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1835
Wilno

Pochodzenie

rosyjskie

Data i miejsce śmierci

26 marca 1918
Piotrogród

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, krytyk muzyczny, inżynier

Odznaczenia
Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza II klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Multimedia w Wikimedia Commons

Cezar Antonowicz Cui, César Cui (ros. Цезарь Антонович Кюи; (ur. 6 stycznia?/18 stycznia 1835 w Wilnie, zm. 26 marca 1918 w Piotrogrodzie) – rosyjski kompozytor, krytyk muzyczny i inżynier.

Życiorys

Był synem francuskiego żołnierza-oficera, który pozostał w Wilnie po wojnie z Rosją w 1812 roku oraz Polki Julii Gucewicz[1]. Już w okresie nauki w gimnazjum wykazywał uzdolnienie muzyczne. Pod wpływem dzieł Fryderyka Chopina skomponował mazurka na fortepian. W Wilnie pobierał lekcje muzyki (między innymi u Stanisława Moniuszki).

W roku 1851 rozpoczął studia w petersburskiej Szkole Inżynieryjnej, po czterech latach przeniósł się do Wojskowej Akademii Inżynieryjnej, gdzie do roku 1857 studiował budowę fortyfikacji. Został nauczycielem akademickim tej uczelni i w roku 1878 profesorem. W późniejszych latach został awansowany do stopnia wojskowego generała.

W Sankt Petersburgu poznał kompozytora Milija Bałakiriewa. Niezależnie od pracy na uczelni wojskowej, zajmował się twórczością muzyczną.

Był jednym z pięciu członków Potężnej Gromadki. Jako krytyk muzyczny najpierw wspierał grupę, lecz później odszedł od niej i w krytykach wyrażał się o niej negatywnie. W ostatnich latach życia utracił wzrok.

Jego dorobek to opery, pieśni, suity orkiestrowe i utwory fortepianowe[2].

Odznaczenia

Przypisy

  1. Анри Муселак (Henri Musielak), Французское происхождение русского композитора Цезара Аитоновича Кюи. Советская Музыка. 1979 n° 10
  2. Edward Wrocki, Cezary Cui. Życie i działalność. 1835-1918. Warszawa 1925. nakład redakcji Rytmu
  3. Цезарь Кюи. culture.ru. [dostęp 2020-01-17]. (ros.).
  4. a b c d e Кюи Цезарь Антонович. grwar.ru. [dostęp 2020-01-17]. (ros.).

Linki zewnętrzne

  • ISNI: 0000000108886481
  • VIAF: 37101399
  • LCCN: n80086152
  • GND: 119224151
  • NDL: 00901966
  • LIBRIS: nl023tk60rw2hcl
  • BnF: 13892872c
  • SUDOC: 080006450
  • NLA: 35032528
  • NKC: xx0002186
  • BNE: XX1130904
  • NTA: 085703389
  • BIBSYS: 90804372
  • CiNii: DA10119054
  • Open Library: OL5287754A, OL1256129A
  • PLWABN: 9810648747405606
  • NUKAT: n2006150762
  • J9U: 987007274811805171
  • PTBNP: 244846
  • LNB: 000039589
  • NSK: 000426195
  • CONOR: 37584227
  • ΕΒΕ: 253634
  • BLBNB: 000169990
  • RISM: people/41007359
  • PWN: 3888366
  • Britannica: biography/Cesar-Cui
  • Treccani: cezar-antonovic-cui
  • Universalis: cesar-antonovitch-cui
  • NE.se: cesar-cui
  • SNL: Cesar_Cui
  • VLE: cesar-cui
  • Catalana: 0036063
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 69338