Cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego w Klecku

Cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego
(dawny kościół Dominikanów)
Храм Уваскрасення Хрыстова
611Г000187
cerkiew parafialna
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Białoruś

Obwód

 miński

Miejscowość

Kleck

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny
(Egzarchat Białoruski)

Eparchia

słucka

Wezwanie

Zmartwychwstania Pańskiego

Wspomnienie liturgiczne

Pascha

Historia
Data zakończenia budowy

1683

Data zamknięcia

po II wojnie światowej

Aktualne przeznaczenie

czynna świątynia prawosławna

Data reaktywacji

1994

Poprzednie wyznanie

rzymskokatolickie (do II poł. XIX w.)

Fundator

książę Stanisław Kazimierz Radziwiłł

Dane świątyni
Styl

barokowy

Świątynia
• materiał bud.


• cegła

Wieża kościelna
• liczba wież


2

Kopuła
• liczba kopuł


1

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kleck, cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kleck, cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego”
Ziemia53°04′02,0″N 26°38′05,5″E/53,067222 26,634861
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Cerkiew Zmartwychwstania Pańskiegoprawosławna cerkiew parafialna w Klecku, w dekanacie kleckim eparchii słuckiej Egzarchatu Białoruskiego Patriarchatu Moskiewskiego[1].

Wnętrze cerkwi

Historia

Dawny kościół dominikański pod wezwaniem Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny fundacji księcia Stanisława Kazimierza Radziwiłła, zbudowany w 1683 w stylu barokowym. Zamieniony na cerkiew (pod wezwaniem Zmartwychwstania Pańskiego) w drugiej połowie XIX wieku[2]. Po II wojnie światowej nieczynny, był w nim warsztat mechaniczny. W 1994 pobieżnie wyremontowany i przekazany prawosławnym, mimo że o jego zwrot ubiegali się również katolicy.

Przypisy

  1. ХРАМ ВОСКРЕСЕНИЯ ХРИСТОВА Г. КЛЕЦКА — БЛАГОЧИННИЧЕСКИЙ ЦЕНТР. sluck-eparchiya.by. [dostęp 2021-02-28]. (ros.).
  2. Kleck. W: Filip Sulimierski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. IV. s. 123.