Carolus-Duran
 Carolus-Duran w 1879, portret Johna Sargenta | |||
| Imię i nazwisko | Charles Émile Auguste Durand | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 4 lipca 1837 | ||
| Data i miejsce śmierci | 17 lutego 1917 | ||
| Narodowość | francuska | ||
| Dziedzina sztuki | malarstwo | ||
| Epoka | akademizm | ||
 | |||
| |||
Carolus-Duran (właściwie Charles Émile Auguste Durand) (ur. 4 lipca 1837 w Lille, zm. 17 lutego 1917 w Paryżu) – francuski malarz i pedagog, przedstawiciel akademizmu.
Życiorys
Studiował na Akademii w Lille, a następnie w Académie des Beaux-Arts w Paryżu. Od 1861 kontynuował naukę we Włoszech i Hiszpanii.
Carolus-Duran był założycielem Société Nationale des Beaux-Arts w 1890, członkiem Académie des Beaux-Arts od 1904 i od następnego roku dyrektorem Francuskiej Akademii w Rzymie. Kilkakrotnie nagradzano go Legią Honorową, otrzymał m.in. Medal of Honor w paryskim Salonie. Malował głównie portrety, sporadycznie sceny rodzajowe i religijne.
Artysta był również cenionym pedagogiem, wykształcił wielu wybitnych malarzy, wśród jego uczniów byli: Ramón Casas (1866-1932), Kenyon Cox (1856-1919), Mary Louise Fairchild (1866-1946), Joseph Farquharson (1846-1935), Benoni Irwin (1840-1896), Alexander Mann (1853-1908), George Demetrescu Mirea (1852-1934), Roderic O’Conor (1860-1940), Harper Pennington (1853-1920), Theodore Robinson (1852-1896), John Singer Sargent (1856-1925)[1] i Polak Jan Stanisławski.
Wybrane prace
- Dame en noir, olej na tekturze (1859), Palais des Beaux-Arts w Lille
- Le Convalescent (ok. 1860), Musée d’Orsay, Paryż
- Portrait de Zacharie Astruc (ok. 1860), Musée d’Orsay, Paryż
- Portrait de Fantin-Latour et Henry Oulevay (1861), Musée d’Orsay, Paryż
- Homme endormi, olej na płótnie (1861), Palais des Beaux-Arts w Lille
- Le Baiser, olej na płótnie (1868), Palais des Beaux-Arts w Lille
- La Dame au gant (1869), Musée d’Orsay, Paryż
- La Dame au chien (1870), Palais des Beaux-Arts w Lille
- L’Espagnole (1870), Musée des Beaux-Arts de Valenciennes
- Portrait de Jeanne Brame (1871), kolekcja prywatna
- Portrait en pied de la marquise d’Anforti, olej na płótnie (1873), Musée de Cambrai
- La Fille de l’artiste (1874), Fine Arts Museum of San Francisco
- Portrait de femme en robe décolletée, olej na płótnie (ok. 1875), Musée National Magnin, Dijon
- Portrait de Manet (1876)
- Portrait de Philippe Durand-Dassier, olej na płótnie (1876), Musée des Beaux-Arts de Bordeaux
- Le Triomphe de Marie de Médicis (1878), LuwrMusée du Louvre, Paryż
- L’Embaumement du Christ (1882), Chapelle de l’église de notre dame de l’Assomption de Saint Aygulf, Fréjus
- Emmanuel Lansyer (1889), Musée d’Orsay, Paryż
- Le Poète à la mandoline, olej na płótnie (1893), Musée d’Orsay, Paryż
- Charles Gounod, olej na płótnie (1898), Musée du château de Versailles
- Danaé, olej na płótnie (vers 1900), Musée des Beaux-Arts de Bordeaux
- Portrait de Charles Gruet,(1914), Musée des Beaux-Arts de Bordeaux
Galeria
-
Portret Mademoiselle Croizette (1873) -
Danae (1900) -
Studium Lilii (1887) -
Pocałunek (1868)
Przypisy
- ↑ Art Renewal Center. artrenewal.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-29)]..
Bibliografia
- Andrzej. Dulewicz: Słownik sztuki francuskiej. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 77. ISBN 83-214-0048-5.
Linki zewnętrzne
- Carolus-Duran w Artcyclopedii (ang.)
- Carolus-Duran – galeria (ang.)
- Nouveau regard sur Carolus-Duran – sprawozdanie z wystawy w Tuluzie (2003). 19thc-artworldwide.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-23)]. (ang.)
Kontrola autorytatywna (osoba):
