Bydgoszczanka

Bydgoszczanka

Druga wersja szybowca
Dane podstawowe
Państwo	Polska
Konstruktor	Stanisław Działowski, Mieczysław Działowski
Typ	szybowiec
Konstrukcja	drewniana
Załoga	1
Historia
Data oblotu	1925
Lata produkcji	1925
Wycofanie ze służby	1925
Liczba egz.	1
Dane techniczne
Wymiary
Rozpiętość	10,25 m
Wydłużenie	7
Długość	6,5 m
Wysokość	2,6 m
Powierzchnia nośna	15 m²
Profil skrzydła	Barner[1]
Masa
Własna	78 kg
Użyteczna	70 kg
Startowa	148 kg
Dane operacyjne
Użytkownicy
Polska
Multimedia w Wikimedia Commons

Bydgoszczanka – polski szybowiec amatorski, zbudowany w dwudziestoleciu międzywojennym.

Historia

W 1924 roku Stanisław i Mieczysław Działowscy przystąpili do budowy pierwszej konstrukcji własnego projektu. Był nią szybowiec „Bydgoszczanka”, który zbudowano w warsztatach Szkoły Pilotów w Bydgoszczy^[2]. Budowa trwała dwa miesiące i została zakończona w 1925 roku^[3]. Konstrukcja została zgłoszona do udziału w II Wszechpolskim Konkursie Szybowców na Oksywiu, który odbył się w okresie maj-czerwiec 1925 r.^[1]

Szybowiec otrzymał numer startowy 2, jego pilotem był sierż. Strzelczyk. Pierwszy lot został wykonany 18 maja 1925 roku i trwał 15 sekund. Podczas zawodów szybowiec wykonał kilka lotów trwających łącznie 1 minutę i 12 sekund^[4].

W trakcie trwania zawodów szybowiec był modyfikowany. Pierwotnie szybowiec był wyposażony w podwozie kołowe, dzielony ster wysokości i nisko zawieszony ster kierunku. Po uszkodzeniu podczas kolejnego startu konstruktorzy przebudowali szybowiec, zmienili podwozie na płozowe oraz przesunęli wyżej ster kierunku^[5].

Konstrukcja

Jednomiejscowy szybowiec w układzie górnopłata o konstrukcji drewnianej.

Kadłub kratownicowy, w kształcie owalnej ramy usztywnionej rozpórkami i naciągami linkowymi. Fotel pilota znajdował się w przedniej części kraty, pilot miał do dyspozycji wolant i orczyk^[6].

Płat o obrysie trapezowym, dwudźwigarowy, na bazie zmodyfikowanego profilu Barnera^[1]. Do pierwszego dźwigara kryty sklejką dalej płótnem^[7]. Usztywniony naciągami ze stalowych linek biegnącymi do dolnej i górnej części ramy kadłuba. Płat był wyposażony w lotki o napędzie linkowym, mogące być jednocześnie wychylane w górę lub dół co wspomagało działanie steru kierunku^[5].

Usterzenie o konstrukcji drewnianej, stery kryte płótnem. Statecznik poziomy usztywniony naciągami linkowymi.

Podwozie początkowo kołowe, amortyzowane sznurem gumowym. Następnie koła zastąpiono dwiema płozami. Płoza ogonowa drewniana.

Malowanie

Elementy drewniane nie były malowane, pokrycie płócienne było w kolorze cellonowanego płótna. Na sterze kierunku był umieszczony napis "Bydgoszczanka", podczas konkursu na Oksywiu szybowiec miał na sterze kierunku i końcach lotek namalowany numer startowy "2"^[5].

Przypisy

Bibliografia

• Jerzy B. Cynk: Polish aircraft 1893-1939. London: Putman & Company, 1971. ISBN 0-370-00085-4. OCLC 831346721.
• Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976. OCLC 830596725.
• Z. Troniewski: Drugi wszechpolski konkurs szybowców w Gdyni. „Młody Lotnik”. 9/1925, czerwiec 1925. Warszawa: Zarząd Główny Polskiego Lotniczego Związku Młodzieży. OCLC 472467947. brak numeru strony
• Andrzej Glass. Polskie konstrukcje lotnicze. Konstrukcje braci Działonowskich. „Skrzydlata Polska”. 11/1951, listopad 1951. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783. 
• Zdzisław Gryglicki. Szybowiec "Bydgoszczanka". „Skrzydlata Polska”. 34/1955, 21 sierpnia 1955. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.