Bogusław Dunaj

Bogusław Dunaj

Data i miejsce urodzenia	4 września 1940 Krywanohowo pod Nowogródkiem
Zawód, zajęcie	językoznawca, polonista
Narodowość	polska
Odznaczenia

Bogusław Dunaj (ur. 4 września 1940 w Krywanohowie pod Nowogródkiem) – polski językoznawca, polonista^[1].

W okresie od 1958 do 1963 studiował filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1970 obronił rozprawę doktorską, napisaną pod kierunkiem prof. Mieczysława Karasia. W roku 1974 habilitował się na podstawie pracy Język polski najstarszej doby piśmiennej (XII–XIII w.). W 1983 objął stanowisko profesora nadzwyczajnego, a w 1991 r. został profesorem zwyczajnym. W latach 1978–2010 kierował Katedrą Historii Języka i Dialektologii^[1].

Jego dorobek naukowy obejmuje ponad 200 publikacji^[2]. Odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem Komisji Edukacji Narodowej^[1]. Laureat szeregu nagród ministerialnych i rektorskich, w tym nagrody ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za całokształt działalności^[1].

Wybrana twórczość

• Iteratiwa typu bierać, pisywać w języku polskim, Zeszyty Naukowe UJ, „Prace językoznawcze” 32, 1971, ss. 156.
• Pochodzenie polskiego języka literackiego, „Język Polski” LX, 1980, s. 245–254.
• O wymowie spikerów i lektorów radiowych, „Język Polski” LXIII, 1983, s. 7–26.
• Samogłoska nosowa ę we współczesnej polszczyźnie – zakres występowania, funkcja, norma „Prace Filologiczne” XXXIII, 1986, s. 187–193.

Przypisy