Bill Carr
Data i miejsce urodzenia | 24 października 1909 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 14 stycznia 1966 | ||||||||||||
Wzrost | 172 cm | ||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
|
William („Bill”) Arthur Carr (ur. 24 października 1909 w Pine Bluff, zm. 14 stycznia 1966 w Tokio[1]) – amerykański lekkoatleta, sprinter, dwukrotny mistrz olimpijski.
Carr studiował na University of Pennsylvania, gdzie był trenowany przez medalistę olimpijskiego z St. Louis (1904) Lawsona Robertsona. Startował w biegu na 440 jardów, na 880 jardów i w skoku w dal. W 1932 sprawił niespodziankę wygrywając w akademickich mistrzostwach USA na 440 jardów z ówczesnym rekordzistą świata Benem Eastmanem. Powtórzył to osiągnięcie podczas eliminacji amerykańskich przed igrzyskami olimpijskimi w Los Angeles.
Na igrzyskach w finale biegu na 400 metrów Eastman prowadził przy wyjściu na ostatnią prostą, ale Carr szybkim finiszem go wyprzedził bijąc rekord świata rezultatem 46,2 s. Drugi złoty medal na Igrzyskach w Los Angeles Carr zdobył w sztafecie 4 × 400 metrów, również z rekordem świata 3:08,2[1][2].
17 marca 1933 Carr podczas wypadku samochodowego doznał złamania obu kostek oraz miednicy. Uniemożliwiło mu to dalsze uprawnianie lekkiej atletyki. Zmarł na atak serca podczas wakacji w Japonii[1].
Przypisy
- p
- d
- e
- p
- d
- e
- ↑ Na IV Letnich Igrzyskach Olimpijskich rozegrano tzw. sztafetę olimpijską. Czterech zawodników biegło kolejno dystans 200, 200, 400 i 800 metrów
- p
- d
- e
1888–1979 Amateur Athletic Union |
|
---|---|
1980–1992 The Athletics Congress | |
od 1993 Mistrzostwa USA |
|
- ↑ a b W 1888 odbyły się mistrzostwa NAAAA i AAU
- ↑ a b c d e f g h i j k Oznacza lata, w których mistrzostwa były również eliminacjami do igrzysk olimpijskich, w innych latach były to odrębne imprezy
- ↑ a b c d e f g Najlepszy Amerykanin w biegu finałowym, w mistrzostwach AAU występowały też inne kraje
- ↑ Zawody przeniesiono na kolejny rok z powodu pandemii COVID-19