Barbital

Barbital
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
5,5-dietylopirymidyno-2,4,6(1H,3H,5H)-trion
Inne nazwy i oznaczenia
farm.

Barbitalum[1]
Veronalum

inne

weronal

Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C8H12N2O3

Masa molowa

184,19 g/mol

Wygląd

biały krystaliczny proszek[1]

Identyfikacja
Numer CAS

57-44-3

PubChem

2294

DrugBank

DB01483

SMILES
CCC1(C(=O)NC(=O)NC1=O)CC
InChI
InChI=1S/C8H12N2O3/c1-3-8(4-2)5(11)9-7(13)10-6(8)12/h3-4H2,1-2H3,(H2,9,10,11,12,13)
InChIKey
FTOAOBMCPZCFFF-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Gęstość
20 °C
Rozpuszczalność w wodzie
7,46 g/l[2]
w innych rozpuszczalnikach
etanol: łatwo[1]
eter etylowy: rozpuszczalny[1]
Temperatura topnienia

188–192 °C[3][2][1][4]

Temperatura wrzenia

250 °C (22 mmHg)[2]

logP

0,65[2]

Kwasowość (pKa)

8,1[2]

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie podanej karty charakterystyki
Wykrzyknik
Uwaga
Zwroty H

H302

Zwroty P

brak zwrotów P

Europejskie oznakowanie substancji
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
Na podstawie podanej karty charakterystyki
Szkodliwy
Szkodliwy
(Xn)
Zwroty R

R22

Zwroty S

brak zwrotów S

Numer RTECS

CQ3500000

Dawka śmiertelna

LD50 600 mg/kg (mysz, doustnie)

Podobne związki
Podobne związki

malonylomocznik

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

N05 CA04

Legalność w Polsce

substancja psychotropowa grupy IV-P

Farmakokinetyka
Działanie

nasenne, uspokajające

Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania

doustnie

Multimedia w Wikimedia Commons

Barbital, weronal (łac. barbitalum) oraz sól sodowa barbitalu (łac. barbitalum natrium) – dwuetylowa pochodna malonylomocznika, pierwszy barbituran wprowadzony do lecznictwa (w 1903 roku).

Mechanizm działania

Modyfikuje przewodnictwo Na+, Cl i Ca2+. Działa niezależnie od GABA przez swoje miejsce rozpoznawcze (receptor GABA-A), bezpośrednio stymulując przepływ anionów Cl. Ta niezależność sprawia, że GABA może prowadzić prawie bez ograniczenia do bardzo głębokiego i długotrwałego hamowania wielu podstawowych funkcji mózgu. Nasila hamowanie zarówno presynaptyczne, jak i postsynaptyczne. Wiąże się z receptorem GABA–A (nie wiąże się z GABA-C), przedłużając w nim okres otwarcia kanału Cl(natomiast benzodiazepiny zwiększają częstotliwość otwarcia tego kanału)[5].

Wywiera działanie przez wpływ na kompleks receptorowy GABA związany z kanałem dla jonów Cl, po związaniu z kompleksem receptorowym powoduje nasilenie hamowania GABA-ergicznego w wyniku zwiększonego napływu jonów chlorkowych do wnętrza neuronu. Blokuje zależny od napięcia kanał wapniowy. Prawdopodobnie zaburza równowagę między procesami pobudzania a hamowania neuronów w różnych strukturach mózgu, poprzez nasilenie blokującego wpływu GABA na przekaźnictwo nerwowe (receptory GABA-A). Barbital działa hamująco na neurony układu limbicznego, tworu siatkowatego w mózgu, a także podwzgórza, upośledza przekazywanie bodźców do kory mózgowej z tych struktur. Wzmacnia efekt hamujący neuroprzekaźnika GABA a podany w wysokich dawkach działa jak analog GABA. Jest jednym z modulatorów receptora GABA-A. Redukuje pobudzający wpływ glutaminianów[5].

Farmakologia

Barbital (weronal) w działaniu jest podobny do luminalu, prominalu oraz cyklobarbitalu. Występują jednak poszczególne różnice. Barbital w zależności od zastosowanej dawki wykazuje działanie uspokajające (30–100 mg) oraz nasenne (300–500 mg)[5].

Jest wolno i nieznacznie (zaledwie w 30%) metabolizowany w ustroju, wydalając się z moczem. Klinicznie jego działanie jest wolniejsze, silniejsze i bardziej długotrwałe niż fenobarbitalu. Dopiero po około godzinie od podania (500 mg) wywołuje głęboki, długotrwały 7–9 godzinny sen, po którym zawsze występuje okres zamroczenia ustępujący do 48 godzin[5].

Zastosowanie

Sól sodowa barbitalu została po raz ostatni opisana w Farmakopei Polskiej V (1993), jako monografia Barbitalum Natricum[6].

W Polsce barbital był stosowany leczniczo do końca lat 90. Wchodził w skład rozmaitych leków recepturowych sporządzanych w aptekach (proszki, czopki oraz mikstury, wlewki doodbytnicze).

Przykładowa postać leku recepturowego: mieszanka doustna (mixtura) nasercowo-uspokajająca[7]:

Rp.

Salis Erlenmayeri                      12,5
Veronali Natrii                              1,5
Tinct. Convallariae titratae         10,0
Tinct. Adonidis vernalis titratae  18,0
Tinct. Menthae piperitae                  
Tinct. Belladonnae                 aa  4,0
Aquae destillatae                       30,0
Sir. Passispasmini              ad 250,0
M.f.mixt.

W niektórych krajach jest nadal stosowany.

Preparaty

Polska W Polsce obecnie nie ma zarejestrowanych preparatów zawierających barbital. Dawniej dostępne były następujące preparaty:

  • Veronalum solubile (sól sodowa), subst. do receptury aptecznej – ostatnim jej wytwórcą była Farmaceutyczno-Chemiczna Spółdzielnia pracy Galenus
  • Veronalum, subst. do receptury aptecznej – ostatnim wytwórcą były Tarchomińskie Zakłady Farmaceutyczne Polfa.
  • Veramid (Veramon), tabl. 0,4 g (preparat złożony, zawierał 0,287 g aminofenazonu oraz 0,113 g barbitalu) oraz subst. do receptury aptecznej (zawierała 71,75% aminofenazonu oraz 28,25% barbitalu) – ostatnim wytwórcą były Pabianickie Zakłady Farmaceutyczne Polfa.

Niemcy Obecnie (2023) w Niemczech jest dostępna sól sodowa barbitalu (Barbitalum Natricum, syn. Veronalum Natrium) jako surowiec farmaceutyczny do receptury aptecznej (Fagron Deutschland GmbH)[8].

  • Surowiec farmaceutyczny do receptury dostępny dawniej w Polsce (1998)
    Surowiec farmaceutyczny do receptury dostępny dawniej w Polsce (1998)
  • Surowiec farmaceutyczny do receptury (Niemcy, 2023)
    Surowiec farmaceutyczny do receptury (Niemcy, 2023)

Przypisy

  1. a b c d e Farmakopea Polska VI, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2002, s. 1176, ISBN 83-88157-18-3 .
  2. a b c d e Barbital, [w:] DrugBank, University of Alberta, DB01483 [dostęp 2023-02-06]  (ang.).
  3. Barbital, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2012-03-03]  (ang.).
  4. Barbital (nr 31995) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
  5. a b c d PiotrP. Kubikowski PiotrP., WojciechW. Kostowski WojciechW., Farmakologia. Podstawy Farmakoterapii, PZWL, 1979, s. 228–229 .
  6. Barbitalum Natricum, monografia szczegółowa, [w:] Farmakopea Polska V, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1990–1999, s. 139, OCLC 604699765 .
  7. LeszekL. Krówczyński LeszekL., Ćwiczenia z receptury, Kraków: Wydawnictwo UJ, 2000, s. 68 .
  8. Barbital-Natrium [online], Fagron GmbH & Co. KG [dostęp 2023-02-06]  (niem.).

Bibliografia

  • PiotrP. Kubikowski PiotrP., WojciechW. Kostowski WojciechW., Farmakologia. Podstawy Farmakoterapii, PZWL, 1979, s. 228–229 .
  • PiotrP. Kubikowski PiotrP. (red.), Vademecum Polfa, wyd. 4, PZWL, 1972 .
  • Poradnik Terapeutyczny, wyd. 2, PZWL, 1969 , wyd. 3, PZWL, 1975.
  • Jan K.J.K. Podlewski Jan K.J.K., AlicjaA. Chwalibogowska-Podlewska AlicjaA., Leki współczesnej terapii, wyd. 12, Warszawa: Split Trading, 1996, ISBN 978-83-85632-39-9, OCLC 37955948 .
  • Tadeusz L.T.L. Chruściel Tadeusz L.T.L., KornelK. Gibiński KornelK. (red.), Leksykon leków, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1991, ISBN 83-200-1500-6, OCLC 29536613 .
  • Omamné a psychotropní látky [online] [dostęp 2009-12-28]  (cz.).[martwy link]

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
N05: Leki psycholeptyczne
N05A – Leki przeciwpsychotyczne
N05AA – Pochodne fenotiazyny
z łańcuchem alifatycznym
N05AB – Pochodne fenotiazyny
z grupą piperazynową
N05AC – Pochodne fenotiazyny
z grupą piperydynową
N05AD – Pochodne butyrofenonu
N05AE – Pochodne indolu
N05AF – Pochodne tioksantenu
N05AG – Pochodne difenylobutylopiperydyny
N05AH – Pochodne diazepiny,
oksazepiny i tiazepiny
N05AL – Benzamidy
N05AN – Sole litu
N05AX – Inne
N05B – Anksjolityki
N05BA – Pochodne benzodiazepin
N05BB – Pochodne difenylometanu
N05BC – Karbaminiany
N05BD – Pochodne dibenzobicyklooktadienu
  • benzoktamina
N05BE – Pochodne azaspirodekanodionu
N05BX – Inne
N05C – Leki nasenne i uspokajające
N05CA – Barbiturany
N05CC – Aldehydy i ich pochodne
N05CD – Pochodne benzodiazepiny
N05CE – Pochodne piperynodionu
N05CF – Cyklopirolony
N05CH – Agonisty receptora melatoninowego
N05CJ – Antagonisty receptora oreksynowego
  • suworeksant
  • lemboreksant
  • daridoreksant
N05CM – Inne
N05CX – Preparaty złożone zawierające leki nasenne
i uspokajające, z wyłączeniem barbituranów
Encyklopedie internetowe (rodzaj indywiduum chemicznego):
  • Britannica: science/barbital
  • Catalana: 0083217, 0150424