Azotan uranylu

Azotan uranylu
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
addyt.

bis[trioksydoazotan(1−)] dioksydouranu(2+)

Inne nazwy i oznaczenia
półsyst.

azotan uranylu

Stocka

azotan(V) uranylu

inne

tlenoazotan uranu

Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

UO2(NO3)2

Masa molowa

396,05 g/mol

Wygląd

higroskopijne żółto-zielone ciało stałe

Identyfikacja
Numer CAS

10102-06-4

PubChem

24933

Właściwości
Gęstość
2,81 g/cm³ (heksahydrat)[1]; ciało stałe
2,807 g/cm³ (13 °C)[2]; ciało stałe
Rozpuszczalność w wodzie
127 g/100 g[1]
173 g/l[2]
w innych rozpuszczalnikach
etanol, eter[1]
Temperatura topnienia

60 °C (heksahydrat)[1]

Temperatura wrzenia

118 °C (rozkład heksahydratu)[1]

Niebezpieczeństwa
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[3]
Czaszka i skrzyżowane piszczele Zagrożenie dla zdrowia Środowisko
Niebezpieczeństwo
Zwroty H

H300, H330, H373, H411

Zwroty P

brak wiarygodnych danych

Europejskie oznakowanie substancji
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[3]
Silnie toksyczny Groźny dla środowiska
Silnie
toksyczny
(T+) 		Groźny dla
środowiska
(N)
Zwroty R

R26/28, R33, R51/53

Zwroty S

S1/2, S20/21, S45, S61

Numer RTECS

YR3805000

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Azotan uranylu, UO2(NO3)2 – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu azotowego i uranu, zawierająca jako kation jon uranylowy UO2+2. Tworzy żółto-zielone[4] kryształy (heksahydrat), wykazujące tryboluminescencję.

Azotan uranylu powstaje np. przez reakcję soli uranowych z kwasem azotowym. Jest rozpuszczalny w wodzie, etanolu, acetonie, i eterze, ale nie w benzenie, toluenie, i chloroformie.

Przypisy

  1. ↑ a b c d e David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-97, ISBN 978-1-4200-9084-0  (ang.).
  2. ↑ a b Department of Chemistry, The University of Akron: Uranyl nitrate. [dostęp 2012-02-23]. (ang.).
  3. ↑ a b związki uranu, z wyjątkiem związków wymienionych w innym miejscu niniejszego załącznika, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-03-28]  (ang.).
  4. ↑ Roberts, D.E. and Modise, T.S. (2007). Laser removal of loose uranium compound contamination from metal surfaces. Applied Surface Science 253, 5258-5267.

Linki zewnętrzne

  • URANIUM DAYS: Notes On Uranium Photography. home.nyc.rr.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-23)]. (2007 archiwum od archive.org)
  • Chemical Database – Uranyl nitrate, solid
Encyklopedie internetowe (rodzaj indywiduum chemicznego):
  • Britannica: science/uranyl-nitrate
  • SNL: uranylnitrat