Antoni Długosz

Antoni Długosz
Biskup tytularny Aggaru
Ilustracja
Antoni Długosz (2011)
Servire
Służyć
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

18 kwietnia 1941
Częstochowa

Biskup pomocniczy częstochowski
Okres sprawowania

1994–2016

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

20 czerwca 1965

Nominacja biskupia

18 grudnia 1993

Sakra biskupia

6 stycznia 1994

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

6 stycznia 1994

Miejscowość

Watykan

Miejsce

bazylika św. Piotra

Konsekrator

Jan Paweł II

Współkonsekratorzy

Giovanni Battista Re
Josip Uhač

Współkonsekrowani biskupi
Jan Wątroba 20 maja 2000
Biskup Antoni Długosz (Bydgoszcz, 2008)

Antoni Józef Długosz[1] (ur. 18 kwietnia 1941 w Częstochowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor habilitowany nauk teologicznych, biskup pomocniczy częstochowski w latach 1994–2016, od 2016 biskup pomocniczy senior archidiecezji częstochowskiej.

Życiorys

Urodził się 18 kwietnia 1941 w Częstochowie[2]. Ukończył tamtejsze II Liceum Ogólnokształcące im. Romualda Traugutta[3]. W latach 1959–1965 studiował w Częstochowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Krakowie[2]. Święceń prezbiteratu udzielił mu 20 czerwca 1965 w katedrze częstochowskiej miejscowy biskup diecezjalny Stefan Bareła[2][4]. W latach 1968–1971 odbył studia specjalistyczne w zakresie biblistyki na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie ukończone z magisterium. Na tej samej uczelni w latach 1973–1976 pogłębiał specjalizację w dziedzinie katechetyki, po czym uzyskał doktorat na podstawie dysertacji Opowieść o Gedeonie (Sdz 6–8), w świetle współczesnej teologii biblijnej. Habilitował się w 1994 w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, przedkładając rozprawę Katechetyczne przesłanie znaków Starego Testamentu[5].

Był wikariuszem w parafiach: Zesłania Ducha Świętego w Wieruszowie (1965–1966), św. Apostołów Piotra i Pawła w Sosnowcu (1966–1968), św. Lamberta w Radomsku (1968 i 1971–1972)[5]. Od 1972 był wizytatorem katechizacji w Wydziale Katechetycznym Kurii Diecezjalnej w Częstochowie. Został kierownikiem ośrodka rehabilitacyjnego „Betania”, zajmującego się duszpasterstwem dzieci specjalnej troski i młodzieży uzależnionej[2].

W 1972 rozpoczął prowadzenie wykładów z biblistyki w Studium Katechetycznym w Częstochowie. W 1975 został wykładowcą katechetyki w Częstochowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Krakowie. Tego samego przedmiotu nauczał w latach 1977–1979 w Krakowskim Metropolitalnym Seminarium Duchownym[2]. Został wykładowcą katechetyki także w Instytucie Teologicznym w Częstochowie, Sosnowieckim Wyższym Seminarium Duchownym w Krakowie, Kolegium Teologicznym w Sosnowcu i Wyższej Szkole Filozoficzno-Pedagogicznej „Ignatianum” w Krakowie[2][6]. Od 1993 był dyrektorem i wykładowcą Kolegium Teologicznego w Częstochowie[2]. Napisał ponad 60 publikacji naukowych i książek na temat katechetyki i biblistyki[5].

18 grudnia 1993 został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji częstochowskiej ze stolicą tytularną Aggar. Święcenia biskupie otrzymał 6 stycznia 1994 w bazylice św. Piotra w Rzymie[1]. Udzielił mu ich papież Jan Paweł II, któremu asystowali arcybiskup Giovanni Battista Re, substytut ds. Ogólnych Sekretariatu Stanu, i arcybiskup Josip Uhač, sekretarz Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów[4]. Jako dewizę biskupią przyjął słowo „Servire” (Służyć)[7]. W diecezji objął urząd wikariusza generalnego[1]. 7 maja 2016 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa pomocniczego częstochowskiego[8][9].

W ramach Konferencji Episkopatu Polski został delegatem ds. Ruchu „Wiara i Światło” oraz Stowarzyszenia „Arka”, a także delegatem ds. Młodzieży Nieprzystosowanej Społecznie[7]. W 2000 był współkonsekratorem podczas sakry biskupa pomocniczego częstochowskiego Jana Wątroby[4].

Został prowadzącym programy Ziarno w Telewizji Polskiej[10][11] i Kropelka radości na antenie Telewizji Trwam[12]. Nagrał płyty z piosenkami, występował z koncertami[13]. Szerszą rozpoznawalność zdobył dzięki utworowi Chrześcijanin tańczy, wielokrotnie odtwarzanemu w internecie, który przez innych twórców wiele razy był przerabiany i prezentowany w nowych aranżacjach[14]. Autor książek dla dzieci[5].

Odznaczenia

W 2016 prezydent RP Andrzej Duda nadał mu Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[15]. W 2017 przyznano mu Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[16].

W 2007 na wniosek częstochowskich dzieci otrzymał Order Uśmiechu[11], a w 2018 rzecznik praw dziecka Marek Michalak odznaczył go Odznaką Honorową za Zasługi dla Ochrony Praw Dziecka[17].

Przypisy

  1. a b c Nota biograficzna Antoniego Długosza na dawnej stronie archidiecezji częstochowskiej. kuriaczestochowa.pl (arch.). [dostęp 2018-02-22].
  2. a b c d e f g Z. Wójcik. Biskupi pomocniczy. „Niedziela”. Nr 44/2000 (edycja częstochowska). ISSN 0208-872X. [dostęp 2013-08-24]. 
  3. Traugutt, Traugutt… to nasze liceum!. jasnagora.com, 2010-09-25. [dostęp 2013-08-24].
  4. a b c Antoni Długosz. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-08-24]. (ang.).
  5. a b c d Nota biograficzna Antoniego Długosza na stronie archidiecezji częstochowskiej. archiczest.pl. [dostęp 2020-05-06].
  6. „Europo, nie możesz żyć bez Boga”. ekai.pl (arch.), 2012-02-14. [dostęp 2018-02-22].
  7. a b Antoni Długosz na stronie Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl. [dostęp 2016-10-18].
  8. Rinuncia dell’Ausiliare di Częstochowa (Polonia). press.vatican.va, 2016-05-07. [dostęp 2016-05-07]. (wł.).
  9. Częstochowa: bp Antoni Długosz przechodzi na emeryturę. episkopat.pl (arch.), 2016-05-07. [dostęp 2016-10-18].
  10. Bp Antoni Długosz zawsze uśmiechnięty. wp.pl, 2007-01-21. [dostęp 2018-02-21].
  11. a b Bp A. Długosz laureatem Kapituły Orderu Uśmiechu. ekai.pl (arch.), 2007-01-05. [dostęp 2018-02-22].
  12. M. Mamoń: Bp Antoni Długosz z Częstochowy zachwala dzieciom rządy PiS. To nic nowego. czestochowa.wyborcza.pl, 2019-09-04. [dostęp 2021-04-10].
  13. B. Stypułkowska. Wyśpiewać koleje życia. „Niedziela”. Nr 24/2015. s. 18–19. ISSN 0208-872X. [dostęp 2017-02-12]. 
  14. E. Stasiak, A. Tabaczyńska i in.: Nasz ranking śpiewających księży – czyli „Hallelujah” made in Poland. tvp.info, 2014-04-11. [dostęp 2017-02-12].
  15. M.P. z 2016 r. poz. 828. [dostęp 2019-09-15].
  16. Baza nagrodzonych na dole strony: Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2019-10-05].
  17. P. Kuczaj: Kawalerowie Orderu Uśmiechu patronami szkoły uzdrowiskowej. gmina.rabka.pl, 2018-06-19. [dostęp 2019-09-03].

Linki zewnętrzne

  • Nota biograficzna Antoniego Długosza na stronie archidiecezji częstochowskiej. [dostęp 2020-05-06].
  • Antoni Długosz na stronie Konferencji Episkopatu Polski [dostęp 2016-10-18].
  • Antoni Długosz [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-10-21]  (ang.).
  • Antoni Długosz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2011-01-13] .
  • p
  • d
  • e
Biskupi diecezjalni
Biskupi pomocniczy
  • ISNI: 0000000071786224
  • VIAF: 101868491
  • GND: 1153741911
  • PLWABN: 9810598648005606
  • NUKAT: n96203174
  • WorldCat: viaf-101868491
Identyfikatory zewnętrzne:
  • identyfikator osoby w bazie „Ludzie nauki” (dawnej): 29792