Andrzej Rostworowski

Andrzej Rostworowski
Andrzej Jan Tadeusz

hrabia
Rodzina	Rostworowscy
Data i miejsce urodzenia	28 stycznia 1745 Prażmów
Data śmierci	24 kwietnia 1831
Ojciec	Jan Antoni Rostworowski
Matka	Konstancja Lanckorońska
Żona	Józefa Kunegunda Komorowska
Dzieci	Maria Ewa z Rostworowskich Potocka, Helena z Rostworowskich Wintzingerode, Tekla Rostworowska, Jan Tadeusz Rostworowski, Franciszek Rostworowski, Aniela z Rostworowskich Drohojowska, Stefan Rostworowski, Zofia Rostworowska, Antonina Rostworowska, Kaliksta Rostworowska
Odznaczenia

Andrzej Jan Tadeusz Rostworowski (ur. 28 stycznia 1745 w Prażmowie pod Warszawą, zm. 24 kwietnia 1831) – sędzia ziemski czerski, starosta liwski, poseł na Sejm Czteroletni.

Życiorys

Syn kasztelana zakroczymskiego Jana Antoniego Rostworowskiego i wojewodzianki rawskiej Konstancji z Lanckorońskich.

Był kawalerem Orderu Św. Stanisława (odznaczony w 1790 r.)^[1]. Posłował na Sejm Czteroletni z ziemi czerskiej^[2] przez dwie kadencje. Należał do stronników Stanisława Augusta, obracając się w kręgu Stanisława Małachowskiego (stryja swojej bratowej). 2 maja 1791 roku podpisał asekurację, w której zobowiązał się do popierania projektu Ustawy Rządowej^[3]. Poparł Konstytucję 3 Maja, przyjął również prawo miejskie Warszawy w r. 1791.

Z żoną, kasztelanką santocką Józefą Kunegundą Komorowską (siostrą Gertrudy), miał dziesięcioro dzieci:

Marię Ewę (1777-1860), żonę wojewodzica bełskiego Adama Potockiego
Helenę (1777-1829), żonę rosyjskiego generała Ferdynanda Wintzingerode
Teklę (1778-1816)
Jana Tadeusza (1779-1853), pułkownika wojsk polskich
Franciszka, zm. w dzieciństwie
Anielę (1783-1842), żonę Jana Antoniego Drohojowskiego
Stefana (1784-1866), marszałka szlachty gubernii augustowskiej
Zofię (1787-1873)
Antoninę, zm. przy narodzinach
Kaliksta, zm. przy narodzinach

Używał tytułu hrabiowskiego, z którym jego żona została wpisana (jako hrabina Rostworowska) do austriackiego patentu przyznającego ten tytuł swojemu ojcu, Jakubowi Komorowskiemu – on sam jednak nie zdołał uzyskać takowego u władz austriackich ze względu na zbyt późne starania oraz „żadnych szczególnych zasług dla austriackiego państwa”^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b Andrzej Rostworowski h. Nałęcz [online], ipsb.nina.gov.pl [dostęp 2017-11-16] (pol.).
↑ Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792...., Warszawa 1791, s. 326.
↑ Bronisław Dembiński, W przededniu 3-maja 1791 roku, w: Tygodnik Ilustrowany, nr 1 13 stycznia 1906 roku, s. 10.