Adalryk

Adalryk, Alderyk[1] — męskie imię germańskie, notowane w Polsce w średniowieczu w formach: Elricus i spolszczonych Holdrzych, Holrzych, Obrych, Oldrzych, Oldrzyk, Olrzych, Olrzyk.

Pierwszy człon imienia, Adal– w różnych odmiankach oznacza „szlachetny ród”, „ród szlachecki, stan szlachecki”, natomiast drugi człon, -rich, -rik to „potężny, królewski”, później także „bogaty, wysoko urodzony, dostojny”. Staropolskie zdrobnienia od imion z pierwszym członem Adal- to: Alesz, Alis, Alsz, Alszyk, Halsz, Oberek, Oberko, Apecko, Opac(z), Opac(z)ek, Opac(z)ko, Opecko, Owruta[2].

Skróconymi obcymi formami Adalryka są m.in. Alrich i Alrik[3].

Adalryk, Alderyk imieniny obchodzi:

  • 19 stycznia, jako wspomnienie św. Alderyka, biskupa Le Mans;
  • 10 października, jako wspomnienie św. Alderyka, arcybiskupa Sens.

Znane osoby noszące imię Adalryk, Alderyk:

  • Alaryk — król Wizygotów, pierwszy wódz plemion germańskich, który zdobył Rzym
  • Alaryk II — władca Wizygotów w latach 484—507
  • Adalryk — książę alzacki, ojciec św. Otylii
  • Adalryk — syn Lupusa II, księcia Gaskonii
  • Atalaryk — król Ostrogotów w Italii
  • Aldrich Ames — oficer CIA, szpieg Związku Radzieckiego
  • Oldřich Dvořák (ur. 1953) — czechosłowacki zapaśnik, walczący w stylu klasycznym

W innych językach:

Przypisy

  1. HenrykH. Fros HenrykH., FranciszekF. Sowa FranciszekF., Księga imion i świętych, t. 1, Kraków: Wydaw. WAM, 1997, ISBN 83-7097-271-3, OCLC 830132402 .
  2. Z. Klimek (opr.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t. 5, Kraków 1997, ISBN 83-85579-14-1.
  3. R. Kohlheim, V. Kohlheim, Duden Lexikon der Vornamen, wyd. 3, Mannheim 1998, ISBN 3-411-04943-X.