6. Otwarte Mistrzostwa Europy w Brydżu Sportowym

6. Otwarte Mistrzostwa Europy w Brydżu Sportowym (6th European Open Bridge Championships) – zawody brydżowe, które zostały rozegrane w Ostendzie (Belgia) w dniach 15-29 czerwca 2013 roku[1].

Były to jednocześnie:

W zawodach zwyciężyli[2]:

Poprzedni zwycięzcy

W poprzednich, 5. Otwartych Mistrzostwach Europy, które odbyły się w Poznaniu, (Polska) w okresie 6 czerwca do 2 lipca 2011 roku w poszczególnych kategoriach medalowe miejsca zdobyły następujące zespoły i pary:

Konkurencja 2011: Poznań (Polska) - Tabela medalistów[3]
12 Mixed Teams
(90 teams) 		1 Francja Zimmermann: Philippe Cronier, Bénédicte Cronier, Catherine d'Ovidio, Franck Multon, Sylvie Willard, Pierre Zimmermann
2 Holandia Vriend: Carla Arnolds, Ton Bakkeren, Huub Bertens, Anton Maas, Martine Verbeek, Bep Vriend
3 Badger: Anglia Jeffrey Allerton, Anglia Frances Hinden, Anglia Graham Osborne, Szkocja Paula Leslie
3 Stany Zjednoczone Mahaffey: Sam Lev, Irina Lewitina, Jim Mahaffey, Jacek Pszczoła, Judi Radin, Janice Seamon-Molson
12 Mixed Pairs
(208 pairs) 		1 Francja: Catherine d'Ovidio – Philippe Cronier
2 Szwecja: Anna Zack Einarsson – Bengt-Erik Efraimsson
3 Holandia: Magdaléna Tichá – Richard Ritmeijer
5 Open Teams
(119 teams) 		1 Stany Zjednoczone Mahaffey: Gary Cohler, Sam Lev, Jim Mahaffey, Jeff Meckstroth, Jacek Pszczoła, Eric Rodwell
2 Bessis: Francja Michel Bessis, Francja Thomas Bessis, Niemcy Josef Piekarek, Niemcy Alexander Smirnov
3 Monaco A: Monako Jean Charles Allavena, Monako Marco Catellani, Monako Henri Fissore, Monako Nathalie Frey, Francja Marc Bompis, Francja Jean-Christophe Quantin
16 Open Pairs
(323 pairs) 		1 Polska: Artur Guła – Mikołaj Taczewski
2 Izrael: Eldad Ginosar - Ron Pachtman
3 Polska: Krzysztof Buras – Grzegorz Narkiewicz
5 Women Teams
(24 teams) 		1 Turcja Kapadokya: Mine Babac, Lale Gumrukcuoglu, Serap Kuranoglu, Dilek Yavas
2 Holandia Netherlands Women 1: Carla Arnolds, Laura Dekkers, Marion Michielsen, Jet Pasman, Anneke Simons, Bep Vriend
3 Cronier: Francja Véronique Bessis, Francja Bénédicte Cronier, Francja Catherine d'Ovidio, Francja Sylvie Willard, Austria Jovanka Smederevac, Chorwacja Nikica Sver
13 Women Pairs
(34 pairs) 		1 Holandia: Carla Arnolds – Bep Vriend
2 Holandia: Rosaline Barendregt – Martine Verbeek
3 Francja: Bénédicte Cronier – Sylvie Willard
5 Senior Teams
(18 teams) 		1 Francja Grenthe: Patrick Grenthe, Guy Lasserre, Francois Leenhardt, Patrice Piganeau, Philippe Poizat, Philippe Vanhoutte
2 Pharon: Szwecja Hans Göthe, Anglia Paul Hackett, Anglia Gunnar Hallberg, Anglia David Price, Anglia Colin Simpson, Anglia Tony Waterlow
3 Kutner: Polska Marek Borewicz, Polska Jacek Stasica, Polska Włodzimierz Wala, Szwajcaria Roger Kutner
12 Senior Pairs
(37 pairs) 		1 Polska: Aleksander Jezioro – Jerzy Russyan
2 Polska: Irena Chodorowska – Jan Chodorowski
3 Francja: Francois Leenhardt – Patrice Piganeau
Gen Open 1 Stany Zjednoczone Jacek Pszczoła
2 Francja Philippe Cronier
3 Francja Pierre Zimmermann
Gen Women 1 Holandia Carla Arnolds
1 Holandia Bep Vriend
3 Francja Bénédicte Cronier
3 Francja Sylvie Willard
Gen Senior 1 Francja Philippe Vanhoutte
2 Włochy Andrea Buratti
3 Polska Apolinary Kowalski

Format zawodów

Zawody były rozgrywane według następujących zasad[4][5][6]:

  • Zawody rozgrywane w kategoriach drużyn i par mikstowych mikstowych, open, kobiet i seniorów;
  • W zawodach mogą uczestniczyć drużyny i pary dowolnych federacji brydżowych - niekoniecznie z Europy;
  • Zawody rozgrywane w kolejności:
    • Pary mikstowe,
    • Drużyny mikstowe,
    • Drużyny open/kobiet/seniorów,
    • Pary open/kobiet/seniorów;
  • W przypadku par rozgrywane były rundy kwalifikacyjne, a następnie najlepsze drużyny grały rundy finałowe;
  • W przypadku zespołów rozgrywane były rundy kwalifikacyjne systemem szwajcarskim, następnie rozgrywki pucharowe;
  • W dniach w których były rozgrywane rundy pucharowe pozostali zawodnicy mogli brać udział w dodatkowych turniejach.

Przywileje zwycięzców

Zdobywcy 3 pierwszych miejsc otrzymali medale.

Zwycięzcy mają prawo do tytułu European Open Champion.

Najlepsza para w ME Open par zdobyła nagrodę Giorgio Belladonna trofeum. Jej repliki dostały również 3 najlepsze europejskie pary.

Najlepsza para w ME Kobiet par zdobyła nagrodę Annamaria Torlontano Trophy. Jej repliki dostały również 3 najlepsze europejskie pary.

Najlepsza para w ME Seniorów par zdobyła nagrodę European Trophy Senior. Jej repliki dostały również 3 najlepsze europejskie pary.

Wszyscy uczestnicy otrzymali punkty w klasyfikacjach EBL i WBF.

Zespołom i parom, które zdobyły tytuł Mistrza Europy zapewniono bezpłatny udział (opłaty startowe + hotel) w kolejnych, 7. Otwartych Mistrzostwach Europy w roku 2015. Zwycięzców gier mieszanych zaproszono na tydzień, w którym będą rozgrywki mikstów, natomiast zwycięzcy Open, Kobiet i Seniorów zostali zaproszeni na zawody w kolejnym tygodniu.

Wyniki zawodów

Konkurencja 2013: Ostenda (Belgia) - Tabela medalistów[2]
13. Mixed Teams
(98 teams) 		1 NedAut: Holandia Huub Bertens, Holandia Marion Michielsen, Holandia Ricco van Prooijen, Austria Jovanka Smederevac, Holandia Martine Verbeek, Austria Sascha Wernle
2 Austria Austria: Iris Grumm, Arno Lindermann, Martin Schifko, Terry Weigkricht
3 Schaltz: Dania Nadia Bekkouche, Szwecja Peter Fredin, Dania Dorthe Schaltz, Dania Peter Schaltz
13. Mixed Pairs
(416 pairs) 		1 Bułgaria: Desisława Popowa - Rosen Gunew
2 Francja: Sylvie Willard - Marc Bompis
3 Turcja Netsy Sayer - Bułgaria Zachari Zachariew
6. Open Teams
(121 teams) 		1 Polska Mazurkiewicz: Piotr Gawryś, Krzysztof Jassem, Paweł Jassem, Marcin Mazurkiewicz, Piotr Tuszyński, Jakub Wojcieszek
2 Włochy Breno: Mario D'Avossa, Benito Garozzo, Riccardo Intonti, Massimo Lanzarotti, Andrea Manno, Romain Zaleski
3 Isrmany: Izrael Allon Birman, Izrael Ilan Herbst, Izrael Ofir Herbst, Izrael Deror Padon, Niemcy Josef Piekarek, Niemcy Alexander Smirnov
17. Open Pairs
(280 pairs) 		1 Niemcy Sabine Auken - Roy Welland Stany Zjednoczone
2 Holandia Jan Jansma - Zia Mahmood Stany Zjednoczone
3 Norwegia Nils Kåre Kvangraven - Terje Lie Norwegia
6. Women Teams
(25 teams) 		1 China 1: Feng Xuefeng, Wang Wenfei, Wang Liping, Zhang Yu
2 Włochy Italia 1: Caterina Ferlazzo, Gabriella Manara, Simonetta Paoluzi, Annalisa Rosetta, Ilaria Saccavini, Marilina Vanuzzi
3 Holandia Dutch Women: Carla Arnolds, Jet Pasman, Anneke Simons, Wietske van Zwol
14. Women Pairs
(46 pairs) 		1 Francja Catherine d'Ovidio - Janice Seamon-Molson Stany Zjednoczone
2 Holandia Marion Michielsen - Meike Wortel Holandia
3 Francja Véronique Bessis - Carole Puillet Francja
6. Senior Teams
(23 teams) 		1 Szwecja Lavec: Peter Billgren, Sven-Olov Flodqvist, Mats Pettersson, Björn Sanzen
2 Austria Hansen: Heinrich Berger, Renate Hansen, Hubert Obermair, Franz Terraneo
3 Włochy Bardin: Antonio Bardin, Franco Garbosi, Luigina Gentili, Carlo Maria Gentili, Silvio Tosi, Paolo Uggeri
13. Senior Pairs
(52 pairs) 		1 Irlandia Nicholas Fitzgibbon - Adam Mesbur Irlandia
2 Niemcy Michael Elinescu - Entscho Wladow Niemcy
3 Szwajcaria Stefan Cabaj - Włodzimierz Ilnicki Polska

W sumie na 6. Otwartych Mistrzostwach Europy rozdano 84 medale 83 zawodnikom. (Marion Michielsen otrzymała dwa medale) z 16 różnych federacji. Sylvie Willard i Wietske van Zwol w dotychczasowych edycjach Otwartych ME zdobyły po 7 medali i wyrównały rekord należący do Bep Vriend[7].

Osiągnięcia polskich zawodników

Na 6. Otwartych Mistrzostwach Europy w brydżu sportowym polscy zawodnicy zdobyli 2 medale:

Przebieg zawodów

13. Otwarte ME w kategorii Par Miskstowych

13. Otwarte Mistrzostwa Europy w kategorii Par Miskstowych były rozgrywane w dniach od 15 do 17 czerwca.

Odbyło się w sumie 9 sesji kwalifikacyjnych: 15 czerwca 4 sesje, a 16 czerwca 5 sesji. W kwalifikacjach uczestniczyło 416 par.

W dniach 17 i 18 czerwca odbyło się po 5 sesji finałowych z udziałem 104 par.

Zwycięzcami zawodów zostały pary[2]:

  1. Bułgaria Desisława Popowa - Bułgaria Rosen Gunew;
  2. Francja Sylvie Willard - Francja Marc Bompis;
  3. Turcja Netsy Sayer - Bułgaria Zachari Zachariew.

Najlepiej z polskich par zagrali Ewa Miszewska i Apolinary Kowalski, którzy zajęli 17. pozycję.

13. Drużynowe Otwarte ME Mikstów

13. Drużynowe Otwarte Mistrzostwa Europy Mikstów zostały rozegrane w dniach od 19 do 21 czerwca. W zawodach uczestniczyło 98 zespołów.

W dniach 19 i 20 czerwca zostały rozegrane sesje kwalifikacyjne (mecze 10-rozdaniowe, system szwajcarski). 21 czerwca zostały rozegrane:

  • 3 sesje kwalifikacyjne. Wyłoniono 2 drużyny dla gry o pierwsze miejsce i 2 drużyny dla gry o miejsce 3.;
  • mecz o 3. miejsce (2 sesje po 14 rozdań);
  • mecz o 1. miejsce (2 sesje po 14 rozdań);
  • 2 sesje dla pozostałych drużyn.

Zwycięzcami zawodów zostały[2]:

  1. NedAut: Holandia Huub Bertens, Holandia Marion Michielsen, Holandia Ricco van Prooijen, Austria Jovanka Smederevac, Holandia Martine Verbeek, Austria Sascha Wernle;
  2. Austria Austria: Iris Grumm, Arno Lindermann, Martin Schifko, Terry Weigkricht;
  3. Schaltz: Dania Nadia Bekkouche, Szwecja Peter Fredin, Dania Dorthe Schaltz, Dania Peter Schaltz.

Z polskich zespołów najlepiej wypadł Connector Poland: Katarzyna Dufrat, Danuta Kazmucha, Michał Klukowski, Michał Nowosadzki, Cezary Serek, Justyna Żmuda, który zajął 20. miejsce.

6. Otwarte Drużynowe ME Open

6. Otwarte Drużynowe Mistrzostwa Europy Open zostały rozegrane w dniach od 2 do 25 czerwca równolegle z mistrzostwami w kategorii kobiet i seniorów.

W dniach 22 i 23 czerwca odbyło się 10 rund kwalifikacyjnych, w których wzięło udział 121 zespołów.

24 czerwca odbyła się runda 16 drużyn (dwie sesje po 14 rozdań) oraz ćwierćfinały (też dwie sesje po 14 rozdań).

25 czerwca odbyły się:

  • półfinały,
  • mecz o 3. miejsce,
  • mecz o 1. miejsce.

Zwycięzcami zawodów zostały drużyny[2]:

  1. Polska Mazurkiewicz: Piotr Gawryś, Krzysztof Jassem, Paweł Jassem, Marcin Mazurkiewicz, Piotr Tuszyński, Jakub Wojcieszek;
  2. Włochy Breno: Mario D'Avossa, Benito Garozzo, Riccardo Intonti, Massimo Lanzarotti, Andrea Manno, Romain Zaleski;
  3. Isrmany: Izrael Allon Birman, Izrael Ilan Herbst, Izrael Ofir Herbst, Izrael Deror Padon, Niemcy Josef Piekarek, Niemcy Alexander Smirnov.

6. Otwarte Drużynowe ME Kobiet

6. Otwarte Drużynowe Mistrzostwa Europy Kobiet zostały rozegrane w dniach od 22 do 24 czerwca równolegle z mistrzostwami w kategorii open i seniorów.

W dniach 22 i 23 czerwca odbyło się 10 rund kwalifikacyjnych w których wzięło udział 25 zespołów.

24 czerwca odbyły się:

  • półfinały,
  • mecz o 3. miejsce,
  • mecz o 1. miejsce.

Zwycięzcami zawodów zostały drużyny[2]:

  1. China 1: Feng Xuefeng, Wang Wenfei, Wang Liping, Zhang Yu;
  2. Włochy Italia 1: Caterina Ferlazzo, Gabriella Manara, Simonetta Paoluzi, Annalisa Rosetta, Ilaria Saccavini, Marilina Vanuzzi;
  3. Holandia Dutch Women: Carla Arnolds, Jet Pasman, Anneke Simons, Wietske van Zwol.

Polski zespół Poland, w składzie: Cathy Bałdysz, Katarzyna Dufrat, Danuta Kazmucha, Anna Sarniak, Joanna Taczewska, Justyna Żmuda zajął 8. miejsce.

6. Otwarte Drużynowe ME Seniorów

6. Otwarte Drużynowe Mistrzostwa Europy Seniorów zostały rozegrane w dniach od 22 do 24 czerwca równolegle z mistrzostwami w kategorii open i kobiet.

W dniach 22 i 23 czerwca odbyło się 10 rund kwalifikacyjnych, w których wzięły udział 23 zespoły.

24 czerwca odbyły się:

  • półfinały,
  • mecz o 3. miejsce,
  • mecz o 1. miejsce.

Zwycięzcami zawodów zostały drużyny[2]:

  1. Szwecja Lavec: Peter Billgren, Sven-Olov Flodqvist, Mats Pettersson, Björn Sanzen;
  2. Austria Hansen: Heinrich Berger, Renate Hansen, Hubert Obermair, Franz Terraneo;
  3. Włochy Bardin: Antonio Bardin, Franco Garbosi, Luigina Gentili, Carlo Maria Gentili, Silvio Tosi, Paolo Uggeri.

Z polskich zespołów najwyżej uplasował się zespół Szenberg w składzie: Zbigniew Macior, Jerzy Michałek, Mirosław Milaszewski, Stefan Szenberg, który zajął 5. miejsce.

17. Otwarte ME Par Open

17. Otwarte Mistrzostwa Europy Par Open odbyły się w dniach od 25 do 29 czerwca:

  • 25 i 26 czerwca odbyły się kwalifikacje (10 sesji po 10 rozdań), w których startowało 280 par;
  • 27 czerwca odbyły się półfinały (5 sesji), w których uczestniczyło 100 par;
  • 28 i 29 czerwca odbyły się finały (9 sesji) z udziałem 46 par.

Zwycięzcami zostali:

  1. Niemcy Sabine Auken - Roy Welland Stany Zjednoczone;
  2. Holandia Jan Jansma - Zia Mahmood Stany Zjednoczone;
  3. Norwegia Nils Kåre Kvangraven - Terje Lie Norwegia.

Z polskich par najwyżej uplasowali się Jacek Kalita i Michał Nowosadzki, którzy zajęli 9. miejsce.

14. Otwarte ME Par Kobiet

14. Otwarte Mistrzostwa Europy Par Kobiet odbyły się w dniach od 27 do 29 czerwca. W sumie było 14 sesji po 10 rozdań.

Zwycięzcami zostały:

  1. Francja Catherine d'Ovidio - Janice Seamon-Molson Stany Zjednoczone;
  2. Holandia Marion Michielsen - Meike Wortel Holandia;
  3. Francja Véronique Bessis - Carole Puillet Francja.

Polska para, Danuta Kazmucha i Justyna Żmuda, zajęła 6. miejsce.

13. Otwarte ME Par Seniorów

13. Otwarte Mistrzostwa Europy Par Seniorów odbyły się w dniach od 27 do 29 czerwca:

  • 27 i 28 czerwca odbyły się kwalifikacje (10 sesji po 10 rozdań), w których startowały 52 pary;
  • 29 czerwca odbyły się 4 sesje finału w którym startowały 22 pary.

Zwycięzcami zostali:

  1. Szwecja Goran Sellden - Björn Wenneberg Szwecja;
  2. Francja Serge Bergheimer - Jean-Claude Foussier Francja.
  3. Szwajcaria Stefan Cabaj - Włodzimierz Ilnicki Polska;

Transmisje z zawodów

Wszystkie sesje zawodów transmitowane były codziennie w internecie poprzez BBO, z uwzględnieniem każdej sesji. Jednoczesna transmisja obejmowała 10 stołów. Wyjątkiem były dwa dni kwalifikacji zawodów par (26 i 27 czerwca), kiedy transmisji nie przeprowadzono.

Przypisy

  1. ↑ 6th European Open Bridge Championships.. [dostęp 2013-06-25]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g 6th European Open Bridge Championships. Results. [dostęp 2013-06-25]. (ang.).
  3. ↑ EBL: 5th EUROPEAN OPEN CHAMPIONSHIPS • Days and Rounds. [dostęp 2013-01-16]. (ang.).
  4. ↑ GENERAL CONDITIONS OF CONTEST.. [dostęp 2013-06-25]. (ang.).
  5. ↑ SUPPLEMENTARY CONDITIONS OF CONTEST.. [dostęp 2013-06-25]. (ang.).
  6. ↑ RULINGS and REVIEW.. [dostęp 2013-06-25]. (ang.).
  7. ↑ 6th European Open Bridge Championships. Daily Bulletin. Issue No 16. [dostęp 2013-06-29]. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Oficjalna strona European Bridge League. [dostęp 2010-09-21]. (ang.).
Biuletyny zawodów
  • 6th European Open Bridge Championships. Daily Bulletin. Issue No 1. [dostęp 2013-06-25]. (ang.).
  • 6th European Open Bridge Championships. Daily Bulletin. Issue No 2. [dostęp 2013-06-25]. (ang.).
  • 6th European Open Bridge Championships. Daily Bulletin. Issue No 3. [dostęp 2013-06-25]. (ang.).
  • 6th European Open Bridge Championships. Daily Bulletin. Issue No 4. [dostęp 2013-06-25]. (ang.).
  • 6th European Open Bridge Championships. Daily Bulletin. Issue No 5. [dostęp 2013-06-25]. (ang.).
  • 6th European Open Bridge Championships. Daily Bulletin. Issue No 6. [dostęp 2013-06-25]. (ang.).
  • 6th European Open Bridge Championships. Daily Bulletin. Issue No 7. [dostęp 2013-06-25]. (ang.).
  • 6th European Open Bridge Championships. Daily Bulletin. Issue No 8. [dostęp 2013-06-25]. (ang.).
  • 6th European Open Bridge Championships. Daily Bulletin. Issue No 9. [dostęp 2013-06-25]. (ang.).
  • 6th European Open Bridge Championships. Daily Bulletin. Issue No 10. [dostęp 2013-06-25]. (ang.).
  • 6th European Open Bridge Championships. Daily Bulletin. Issue No 11. [dostęp 2013-06-25]. (ang.).
  • 6th European Open Bridge Championships. Daily Bulletin. Issue No 12. [dostęp 2013-06-26]. (ang.).
  • 6th European Open Bridge Championships. Daily Bulletin. Issue No 13. [dostęp 2013-06-27]. (ang.).
  • 6th European Open Bridge Championships. Daily Bulletin. Issue No 14. [dostęp 2013-06-28]. (ang.).
  • 6th European Open Bridge Championships. Daily Bulletin. Issue No 15. [dostęp 2013-06-29]. (ang.).
  • 6th European Open Bridge Championships. Daily Bulletin. Issue No 16. [dostęp 2013-06-29]. (ang.).
Zdjęcia z Mistrzostw
  • 6th European Open Bridge Championships.. [dostęp 2013-06-25]. (ang.).
  • p
  • d
  • e
2013 Chronologicznie
2013 Zawody Młodzieżowe
2013 Zawody Europejskie
2013 Zawody Światowe