(234) Barbara
| Odkrywca | |||
|---|---|---|---|
| Data odkrycia | 12 sierpnia 1883 | ||
| Numer kolejny | 234 | ||
| Charakterystyka orbity (J2000) | |||
| Przynależność obiektu | Pas główny | ||
| Półoś wielka | 2,3858 au | ||
| Mimośród | 0,2442 | ||
| Peryhelium | 1,8030 au | ||
| Aphelium | 2,9686 au | ||
| Okres obiegu wokół Słońca | 3 lata 251 dni | ||
| Średnia prędkość | 19,28 km/s | ||
| Inklinacja | 15,35° | ||
| Charakterystyka fizyczna | |||
| Średnica | 43,75 km | ||
| Okres obrotu | (26 h 30 min) h | ||
| Albedo | 0,2276 | ||
| Jasność absolutna | 9,02m | ||
| |||
(234) Barbara – planetoida z grupy pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 3 lat i 251 dni w średniej odległości 2,39 j.a. Została odkryta 12 sierpnia 1883 roku w Clinton położonym w hrabstwie Oneida w stanie Nowy Jork przez Christiana Petersa. Nazwa planetoidy pochodzi prawdopodobnie od Barbary z Nikomedii.
Planetoida należy do jednych z najstarszych ciał Układu Słonecznego, jej wiek szacowany jest na 4,55 miliardów lat[1].
Zobacz też
 | Zobacz hasło Barbara w Wikisłowniku |
Przypisy
- ↑ Christian Science Monitor
Bibliografia
- (234) Barbara w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (234) Barbara w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (234) Barbara w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
