(153) Hilda
Planetoida (153) Hilda (w centrum zdjęcia) i widoczne w jej otoczeniu gwiazdy | |||
Odkrywca | Johann Palisa | ||
---|---|---|---|
Data odkrycia | 2 listopada 1875 | ||
Numer kolejny | 153 | ||
Charakterystyka orbity (J2000) | |||
Przynależność obiektu | Pas główny | ||
Półoś wielka | 3,9731 au | ||
Mimośród | 0,1387 | ||
Peryhelium | 3,4221 au | ||
Aphelium | 4,5241 au | ||
Okres obiegu wokół Słońca | 7 lat 335 dni 22 godziny | ||
Średnia prędkość | 14,91 km/s | ||
Inklinacja | 7,83° | ||
Charakterystyka fizyczna | |||
Średnica | 170,63 km | ||
Okres obrotu | (5 h 57 min 36 s) h | ||
Albedo | 0,0618 | ||
Jasność absolutna | 7,48m | ||
Typ spektralny | Typ P | ||
|
(153) Hilda – planetoida z głównego pasa planetoid. Jej średnica wynosi ok. 170 km.
Odkrycie
Została odkryta 2 listopada 1875 roku w Austrian Naval Observatory (Pula, półwysep Istria) przez Johanna Palisę. Planetoida została nazwana od imienia córki Theodora von Oppolzera, austriackiego astronoma i matematyka.
Orbita
(153) Hilda okrąża Słońce w ciągu 7 lat i 336 dni w średniej odległości 3,97 j.a. Należy ona do rodziny planetoidy Hilda, grupy obiektów o zbliżonych orbitach (rodziny planetoid) i pozostających w rezonansie 3:2 z Jowiszem.
Zobacz też
Bibliografia
- (153) Hilda w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (153) Hilda w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (153) Hilda w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)