Świadectwo Dojrzałości

Zobacz też: świadectwo dojrzałości.

Świadectwo Dojrzałości – polski zespół jazz-rockowy, powstały na początku 1977 roku w Warszawie^[1].

Historia

Formację powołali do życia dwaj doświadczeni, aczkolwiek wówczas bezrobotni muzycy: Wojciech Bruślik (lider; gitara basowa) i Wojciech Morawski (perkusja), który zaproponował założenie zespołu w celu wygrania zbliżającej się, kolejnej edycji festiwalu Jazz nad Odrą we Wrocławiu^[1]. Muzycy, których Bruślik zaprosił do współpracy to: Dariusz Kozakiewicz (gitara solowa), Krzysztof Orłowski (fortepian, instrumenty klawiszowe) i Szczepan Dudek (saksofon)^[1]. Wkrótce jednak okazało się, że termin zgłoszeń do udziału w festiwalu minął i Świadectwo Dojrzałości wzięło udział w przesłuchaniach konkursowych, dzięki pomocy ówczesnego dyrektora muzycznego imprezy Wojciecha Karolaka^[1]. Po kilkutygodniowej fazie ćwiczeń w klubie Stodoła, z przygotowanym nieco w pośpiechu programem, formacja wystartowała w konkursie festiwalu Jazz nad Odrą, odbywającym się we wrocławskiej Hali Ludowej (w jury zasiadł m.in. Zbigniew Namysłowski, który według słów Bruślika był zespołowi nieprzychylny mimo plotki, że dzięki niemu wygrał)^[1][2]. 20 marca 1977 roku zespół, jako pierwszy w kolejności zaprezentował cztery utwory: Błotnik, Świątynia dumania, Hulaj dusza oraz Złota rączka, zdobywając I nagrodę oraz nagrodę dziennikarzy (ku oburzeniu części słuchaczy i dziennikarzy)^[2][3], zaś W. Morawski zajął III miejsce w kategorii solistów^[1]. Bezpośrednim efektem wrocławskiego sukcesu była sesja nagraniowa, która miała miejsce 19 kwietnia 1977 roku (dokładnie miesiąc po zakończeniu festiwalu) w Programie III PR, podczas której Świadectwo Dojrzałości zarejestrowało cztery kompozycje, autorstwa W. Bruślika: Błotnik, Ladaco, Świątynia dumania i Aksjomat, a także jeden utwór autorstwa D. Kozakiewicza pt. Hulaj dusza^[1]. W sesji nagraniowej wziął udział gościnnie Wojciech „Malina” Kowalewski (instrumenty perkusyjne)^[1]. Utwory: Świątynia dumania, Błotnik i Aksjomat – zostały jeszcze w tym samym roku opublikowane na winylowej kompilacji pt. Jazz nad Odrą '77 – Laureaci, która ukazała się w kolekcjonerskiej serii Klubu Płytowego PSJ pod nazwą Biały Kruk Czarnego Krążka, nakładem PolJazzu^[1]. W sierpniu 1977 roku zespół w trzyosobowym składzie – bez Sz. Dudka (nie otrzymał paszportu) i K. Orłowskiego (względy osobiste) – zagrał serię koncertów w klubach w RFN, prezentując odmienny repertuar, oparty głównie na kompozycjach Jimiego Hendriksa^[1]. Po powrocie z Niemiec, warszawska formacja przestała istnieć, zaś jej muzycy zajęli się na powrót współpracą z innymi wykonawcami^[1]. Świadectwo Dojrzałości reaktywowało się na dwa występy^[1]. W 1984 roku zespół wystąpił w ramach jubileuszu festiwalu Jazz nad Odrą oraz 12 lutego 1994 roku w ramach festiwalu „Jazz na kanapie” w Oleśnicy)^[1]. 17 czerwca 2016 roku miała swą premierę płyta pt. Hulaj dusza, wydana nakładem wytwórni Gad Records^[1][3]. Na krążku znalazło się dziewięć instrumentalnych utworów: pięć studyjnych i cztery koncertowe z koncertu finałowego na festiwalu Jazz nad Odrą (20 marca 1977 roku)^[3][4].

Dyskografia^[1]

Albumy

• Hulaj dusza (CD, Gad Records GAD CD 043, 2016)

Kompilacje

• Jazz nad Odrą '77 – Laureaci (LP, PolJazz, Z-SX0648, 1977)^[5]

Nagrania radiowe

• Program III PR (19.04.1977): Błotnik, Ladaco, Świątynia dumania, Aksjomat, Hulaj dusza

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Świadectwo Dojrzałości w bazie Discogs.com (ang.)
• Świadectwo Dojrzałości w bazie Rate Your Music (ang.)