Łuna 14
Inne nazwy | Łunnik 14, E-6LS No. 113 | ||
---|---|---|---|
Zaangażowani | |||
Indeks COSPAR | 1968-027A | ||
Indeks NORAD | 03178 | ||
Rakieta nośna | |||
Miejsce startu | Bajkonur, Kazachstan | ||
Cel misji | |||
Orbita (docelowa, początkowa) | |||
Perycentrum | 160 km[2] | ||
Apocentrum | 870 km[2] | ||
Okres obiegu | 160 min[2] | ||
Nachylenie | 42[2]° | ||
Czas trwania | |||
Początek misji | 7 kwietnia 1968 (10:09:32[2] UTC) | ||
Koniec misji | 10 kwietnia 1968 | ||
Wymiary | |||
Masa całkowita | 1700[2] kg | ||
|
Łuna 14 (ros. Луна-14 - Księżyc-14) – radziecka sonda kosmiczna przeznaczona do badań Księżyca. Czwarty radziecki sztuczny satelita Księżyca.
Przebieg misji
Start sondy nastąpił 7 kwietnia 1968 roku z kosmodromu Bajkonur w Kazachstanie. Łuna 14 na orbicie wokółksiężycowej znalazła się 10 kwietnia 1968 roku. Początkowe parametry lotu: peryselenium – 160 km, aposelenium – 870 km, nachylenie orbity – 42° i okres obiegu 2 godziny 40 minut.
Zadaniem Łuny 14 jako satelity Księżyca było przeprowadzenie badań dotyczących pola grawitacyjnego oraz uściślenia jego masy, ponadto przeprowadzono eksperymenty z łącznością Ziemia – satelita Księżyca – Ziemia; inne zadania sondy to pomiary promieniowania kosmicznego i strumieni cząstek naładowanych nadchodzących ze Słońca oraz otrzymanie dodatkowych informacji dla utworzenia dokładnej teorii ruchu Księżyca. Misja zakończyła się 10 kwietnia 1968 roku[3].
Przypisy
Bibliografia
- E. Staniewski, R. Pawlikowski, 15 lat podboju kosmosu 1957-1972, Wydawnictwo MON, Warszawa 1974
- p
- d
- e
Radziecki program Łuna (1958–76) |
|
---|---|
Rosyjski program Łuna-Głob (od 2023) |
- p
- d
- e
- Pogrubieniem oznaczono misje aktualnie prowadzone; kursywa oznacza sondy w drodze do celu.
- Księżyc
- Eksploracja Księżyca
- Lista lotów księżycowych
- Lista sztucznych obiektów na Księżycu
- Załogowa eksploracja Księżyca
- Program Apollo
- Radziecki program podboju Księżyca
- Kolonizacja Księżyca