Telmaat

In de maattheorie, een deelgebied van de wiskunde, is de telmaat een intuïtieve manier om een maat op te leggen aan een verzameling: de "grootte" van een eindige deelverzameling is het aantal elementen van deze deelverzameling. Van een oneindige deelverzameling is de telmaat ook oneindig.

Definitie

Laat ( Ω , Σ ) {\displaystyle (\Omega ,\Sigma )} een meetbare ruimte zijn met Σ {\displaystyle \Sigma } de sigma-algebra van alle deelverzamelingen van Ω {\displaystyle \Omega } . De functie μ {\displaystyle \mu } op deze meetbare ruimte, gedefinieerd door:

μ ( A ) = { | A | voor eindige deelverzamelingen  A Ω voor oneindige deelverzamelingen  A Ω {\displaystyle \mu (A)={\begin{cases}|A|&{\mbox{voor eindige deelverzamelingen }}A\subset \Omega \\\\\infty &{\mbox{voor oneindige deelverzamelingen }}A\subset \Omega \\\end{cases}}}

heet de telmaat, en is een maat op ( Ω , Σ ) {\displaystyle (\Omega ,\Sigma )} .

Daarbij is | A | {\displaystyle |A|} de kardinaliteit van A {\displaystyle A} , dus voor eindige deelverzamelingen het aantal elementen.

De telmaat maakt het mogelijk veel uitspraken over L p {\displaystyle L^{p}} -ruimten, zoals de ongelijkheid van Cauchy-Schwarz, de ongelijkheid van Hölder of de ongelijkheid van Minkowski, om te zetten naar een meer bekende setting. Als Ω = { 1 , , n } {\displaystyle \Omega =\{1,\ldots ,n\}} en S = ( Ω , Σ , μ ) {\displaystyle S=(\Omega ,\Sigma ,\mu )} de maatruimte is met telmaat μ {\displaystyle \mu } op Ω {\displaystyle \Omega } , dan is L p ( S ) {\displaystyle L^{p}(S)} gelijk aan R n {\displaystyle \mathbb {R} ^{n}} (of C n {\displaystyle \mathbb {C} ^{n}} ), met een norm gedefinieerd door

x p = ( i = 1 n | x i | p ) 1 / p {\displaystyle \|x\|_{p}={\biggl (}\sum _{i=1}^{n}|x_{i}|^{p}{\biggr )}^{1/p}}

voor x = ( x 1 , , x n ) {\displaystyle x=(x_{1},\ldots ,x_{n})} . Het delen van de telmaat μ {\displaystyle \mu } door het aantal n {\displaystyle n} van elementen in Ω {\displaystyle \Omega } geeft de discrete uniforme verdeling.

Als Ω {\displaystyle \Omega } de verzameling van natuurlijke getallen is en S {\displaystyle S} de maatruimte met telmaat op Ω {\displaystyle \Omega } , dan bestaat L p ( S ) {\displaystyle L^{p}(S)} uit de rijen x = ( x n ) {\displaystyle x=(x_{n})} waarvoor geldt

x p = ( i = 1 | x i | p ) 1 / p < {\displaystyle \|x\|_{p}={\biggl (}\sum _{i=1}^{\infty }|x_{i}|^{p}{\biggr )}^{1/p}<\infty }

Deze zogenaamde Lp-ruimte wordt vaak geschreven als p {\displaystyle \ell ^{p}} .

De telmaat op telbare verzamelingen is ook nuttig om stellingen uit Lebesgue-integratie theorie toe te passen op rijen. Voorbeelden zijn onder andere de monotone convergentiestelling, het lemma van Fatou, de gedomineerde convergentiestelling en de stelling van Fubini.