De TT van Assen 1964 was de vijfde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1964. De races werden verreden op zaterdag 27 juni op het Circuit van Drenthe vlak bij Assen. Alle klassen kwamen aan de start.
Algemeen
De TT van Assen werd overschaduwd door het dodelijke ongeval van Roland Föll tijdens de 125cc-training. Föll was de bakkenist van Florian Camathias, maar reed ook veel wedstrijden in de soloklassen. Mike Hailwood moest zich na de race haasten om in Frankrijk te komen, want hij nam de volgende dag in Rouen-les-Essarts deel aan de Franse Formule 1-Grand Prix. Jim Redman werd de eerste coureur in de geschiedenis die drie races op één dag wist te winnen. Luigi Taveri raakte tijdens de trainingen geblesseerd en kon niet starten.
500cc-klasse
Opnieuw won Mike Hailwood met grote overmacht de 500cc-race. In de trainingen waren Benedicto Caldarella (met de zeven jaar oude Gilera-viercilinder) en Remo Venturi met de Bianchi-tweecilinder snel. Caldarella viel uit, maar Venturi werd tweede, ruim voor de Matchless G50 van Paddy Driver.
Uitslag 500cc-klasse | Niet gefinisht | Niet deelgenomen |
Top tien tussenstand 500cc-klasse
350cc-klasse
Jim Redman won ook de tweede 350cc-race van het jaar. Mike Hailwood werd weliswaar tweede, maar op grote achterstand. Remo Venturi werd met zijn Bianchi-tweecilinder derde.
Uitslag 350cc-klasse | Onbekend[4] |
Top negen tussenstand 350cc-klasse
Negen coureurs hadden punten gescoord.
250cc-klasse
In Assen wisselden Redman en Read in de laatste ronde zevenmaal van positie. Ze kwamen zij aan zij uit de laatste bocht, maar Read moest nog een keer opschakelen (Redman kon zijn viercilinder doortrekken tot 16.000 tpm). Daardoor won Redman met een halve wiellengte. Het was de eerste van drie overwinningen van Redman die dag: later won hij ook de 350- en de 125cc-klasse.
Uitslag 250cc-klasse | Niet gestart Niet deelgenomen | Onbekend[4] |
Top tien tussenstand 250cc-klasse
125cc-klasse
Honda was niet naar de GP van de USA gegaan, maar daarna had Luigi Taveri alle 125cc-races gewonnen. Nu Taveri door een blessure niet kon starten, nam Jim Redman de honneurs waar. Hij werd echter gevolgd door Phil Read, wiens nieuwe Yamaha RA 97 eigenlijk veel te zwaar was, twaalf kilo zwaarder dan Redman's Honda 2RC 146. Ralph Bryans (Honda) werd derde, ruim een halve seconde voor Bert Schneider met de Suzuki RT 64. Taveri behield de leiding in de WK-stand.
Uitslag 125cc-klasse | Niet gestart Niet deelgenomen | Onbekend[4] |
Top tien tussenstand 125cc-klasse
50cc-klasse
In de 50cc-race passeerden slechts vijf coureurs de finish. Onder de uitvallers was WK-leider Hugh Anderson. Daar zou Kreidler-coureur Hans Georg Anscheidt van moeten profiteren, maar dat lukte totaal niet. Ralph Bryans won met zijn Honda RC 113, op bijna een halve minuut gevolgd door de Suzuki RM 64's van Isao Morishita en Mitsuo Itoh, die 0,2 seconden van elkaar finishten. Ruim twee minuten na hen kwam Anscheidt pas over de finish, op de hielen gezeten door stalgenoot Cees van Dongen.
Uitslag 50cc-klasse | Niet gestart Niet gefinisht Niet deelgenomen | Onbekend[4] |
Top tien tussenstand 50cc-klasse
Zijspanklasse
In de zijspanrace wonnen Colin Seeley en Wally Rawlings overtuigend met de ex-Florian Camathias FCS. Chris Vincent en Eddie Bulgin werden tweede voor Fritz Scheidegger/John Robinson. Camathias, die weer met zijn oude compaan Alfred Herzig reed, ondervond opnieuw de onbetrouwbaarheid van zijn zeven jaar oud Gilera-blok en viel uit. Max Deubel werd vierde, maar behield de leiding in de WK-stand.
Uitslag zijspanklasse Pos. | Coureur | Bakkenist | Merk | Tijd | Pnt | 1 | Colin Seeley | Wally Rawlings | FCS | 51"04'2 | 8 | 2 | Chris Vincent | Eddie Bulgin | BMW | +6'5 | 6 | 3 | Fritz Scheidegger | John Robinson | BMW | +8'0 | 4 | 4 | Max Deubel | Emil Hörner | BMW | +32'5 | 3 | 5 | Otto Kölle | Heinz Marquardt | BMW | +2"12'4 | 2 | 6 | Georg Auerbacher | Beno Heim | BMW | +2"16'3 | 1 | 7 | Arsenius Butscher | Wolfgang Kalauch | BMW | +1 ronde | | 8 | Boško Šnajder | Stjepan Rogan | BMW | +1 ronde | | 9 | Harald Wohlfahrt | Armgard Neumann | BMW | +1 ronde | | 10 | Stan Nightingale | Harvey Eastwick | Norton | +2 ronden | | | Niet gefinisht Onbekend[4] Coureur | Bakkenist | Merk | August Wolf | Werner Zielaff | BMW | Gert Selbmann | Rolf Müller | BMW | Ludwig Hahn | Ralf Engelhardt | BMW | Joseph Duhem | François Fernandez | BMW | Pip Harris | Ray Campbell | BMW | Terry Vinicombe | Gary Golder | Triumph | Tony Jackson | Peter Hartill | BMW | |
Top tien tussenstand zijspanklasse
Pos | Coureur | Bakkenist | Merk | Pnt |
1 | Max Deubel | Emil Hörner | BMW | 20 |
2 | Colin Seeley | Wally Rawlings | FCS | 17 |
3 | Georg Auerbacher | Beno Heim | BMW | 13 |
4 | Fritz Scheidegger | John Robinson | BMW | 12 |
5 | Florian Camathias | Roland Föll (†)/ Alfred Herzig | Gilera | 8 |
Otto Kölle | Dieter Hess/ Heinz Marquardt | BMW |
Chris Vincent | Keith Scott/ Eddie Bulgin | BMW |
8 | Arsenius Butscher | Wolfgang Kalauch | BMW | 5 |
9 | Terry Vinicombe | Gary Golder | Triumph | 2 |
10 | Ludwig Hahn | Heinz Schäfer/ Ralf Engelhardt | BMW | 1 |
Joseph Duhem | François Fernandez | BMW |
Tony Jackson | Peter Hartill | BMW |
Bronnen, noten en/of referenties - Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90 6825 131 7
Voetnoten - ↑ Startte alleen in de Ulster Grand Prix
- ↑ John Hartle was tijdens een internationale race in Imola zodanig gewond geraakt, dat hij enkele jaren niet meer kon racen.
- ↑ a b c d e f Startte alleen in de Amerikaanse GP
- ↑ a b c d e Niet gefinisht, niet deelgenomen of niet geregistreerd.
- ↑ a b c Luigi Taveri was tijdens de trainingen geblesseerd geraakt.
- ↑ Ernst Degner herstelde nog van de brandwonden die hij had opgelopen door een val in de GP van Japan, waarbij zijn tank was gescheurd en zijn machine in brand was gevlogen.
|