Rode dwerg

Impressie van een planeet in een baan rond een rode dwerg
De voorspelde verblijftijd van een rode dwerg op de hoofdreeks als functie van zijn massa[1]

Een rode dwerg is een ster uit de hoofdreeks, van spectraalklasse K5 tot K9 of M en lichtkrachtklasse V, met een massa tussen 0,08 en 0,5 maal die van de zon. Door de relatief kleine massa is de temperatuur in de kern van een rode dwerg lager dan in die van grotere sterren, zodat de kernfusiereactie ("verbranding") van waterstof tot helium langzamer gaat.

Eigenschappen

Typische eigenschappen
Klasse Massa
(M)
Straal
(R)
Lichtkracht
(L)
Teff
(K)
M0V 60% 62% 7,2% 3800
M1V 49% 49% 3,5% 3600
M2V 44% 44% 2,3% 3400
M3V 36% 39% 1,5% 3250
M4V 20% 26% 0,55% 3100
M5V 14% 20% 0,22% 2800
M6V 10% 15% 0,09% 2600
M7V 9% 12% 0,05% 2500
M8V 8% 11% 0,03% 2400
M9V 7,5% 8% 0,015% 2300
Hertzsprung-Russelldiagram
Spectraalklasse
Bruine
dwergen
Witte dwergen
Rode
dwergen
Subdwergen
Hoofdreeks
("dwergen")
Subreuzen
Reuzen
Heldere reuzen
Superreuzen
Hyperreuzen
absolute
magni-
tude
(MV)

De effectieve temperatuur van het oppervlak van een rode dwerg is 2300 tot 3500 kelvin. Rode dwergen zijn zo lichtzwak (absoluut 10 tot 300.000 maal zwakker dan de zon) dat geen enkele met het blote oog te zien is (de helderste rode dwerg is Lacaille 8760 met een visuele magnitude van 6,68). Een groot deel van de sterren van de Melkweg zijn rode dwergen. Vanwege de langzame verbranding van waterstof en de lage temperatuur kan de levensduur van de minst massieve ster 10-20 biljoen jaar bedragen. Omdat het heelal nog maar zo'n 13,8 miljard jaar oud is, is de verdere evolutie van rode dwergen vooralsnog onbekend.

Rode dwergen met een massa van minder dan 0,25 zonnemassa zullen aan het einde van hun evolutie niet eerst een rode reus en daarna een witte dwerg worden, zoals onze zon. Als een rode dwerg is uitgebrand, zal hij naar verwachting uiteindelijk een witte dwerg worden en vervolgens afkoelen tot een zwarte dwerg.

Voorbeelden van rode dwergen

Externe link

  • Pieter van Dokkum: Aantal sterren in heelal veel groter omdat het aantal rode dwergen voorheen onderschat werd, 1 december 2010
Bronnen, noten en/of referenties
  1. Adams, Fred C., Laughlin, Gregory; Graves, Genevieve J. M.. Red Dwarfs and the End of the Main Sequence: 46–49 (Revista Mexicana de Astronomía y Astrofísica). Geraadpleegd op 24 juni 2008.
· · Sjabloon bewerken
Stersoorten
Hoofdreeks:type O · type B · type A · type F · type G (gele dwerg) · dwergster · subdwerg · blauwe achterblijver · bruine dwerg · rode dwerg · oranje dwerg
Reuzentak:blauwe reus · hyperreus · koolstofster · oranje reus · rode reus · S-type ster · subreus · superreus
Post-hoofdreeks:witte dwerg · pulsar · magnetar · neutronenster · zwart gat
Veranderlijke ster:Beta Cephei-veranderlijken · cataclysmisch variabele ster · cepheïde · Delta Scuti-veranderlijke · dubbelperiodische variabele · FU Orionis-ster · intermediaire polar · langzaam pulserende B-type ster · lichtsterke blauwe variabele · Mira-veranderlijke · OH/IR-ster · polar · pulserende witte dwerg · RR Lyrae-ster · T Tauri-ster · Thorne-Żytkow-object · vlamster · W Ursae Majoris-ster · Novae: dwergnova · hypernova · kilonova · micronova · rode nova · supernova · symbiotische nova
Overige soorten:dubbelster · jong stellair object · protoster · röntgendubbelster · spectroscopische dubbelster · symbiotische dubbelster · vampierster · visuele dubbelster · Wolf-Rayetster
(hypothetisch):blauwe dwerg · preonster · Q-ster · quarknova · quarkster · zwarte dwerg · donkere ster
Gerelateerd:hoofdreeks · reuzentak · sterevolutie · stervorming
Mediabestanden
Zie de categorie Red dwarfs van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.