René II van Elbeuf

René II van Elbeuf (Joinville, 14 augustus 1536 - 14 december 1566) was van 1550 tot 1554 baron en van 1554 tot aan zijn dood markies van Elbeuf. Hij behoorde tot het huis Guise.

Levensloop

René II was een zoon van Claude van Lotharingen, hertog van Guise, uit diens huwelijk met Antoinette van Bourbon, dochter van hertog Frans van Bourbon-Vendôme. Na de dood van zijn vader in 1550 erfde hij de baronie Elbeuf. Zijn titel van baron werd in 1554 verheven tot die van markies.

In 1551 nam hij samen met zijn broer Claude II van Aumale deel aan de militaire campagne in Piëmont, een onderdeel van de Italiaanse Oorlogen van 1551-1559. Het jaar nadien, in 1552, nam hij deel aan de verdediging van Metz, een stad die koning Hendrik II van Frankrijk dat jaar had veroverd, maar die keizer Karel V opnieuw probeerde in te nemen. Vervolgens streed hij tot in 1557 opnieuw mee in de Italiaanse Oorlog.

In 1561 begeleidde hij zijn nicht Maria I van Schotland, de weduwe van koning Frans II van Frankrijk, terug naar Schotland. Daarna nam hij deel aan de Hugenotenoorlogen tegen de protestantse hugenoten. René II van Elbeuf overleed op 30-jarige leeftijd.

Huwelijk en nakomelingen

Op 3 februari 1555 huwde hij met Louise van Rieux (1531-1570), gravin van Harcourt. Ze kregen twee kinderen:

• Maria (1555-1605), huwde in 1576 met hertog Karel I van Aumale
• Karel I (1556-1605), markgraaf en hertog van Elbeuf