Léon-Paul Fargue (Paris, 1876ko martxoaren 4a - ib., 1947ko azaroaren 24a) frantses olerkaria izan zen. Mallarméren jarraitzailea zen. Verlaine, Jammes eta Laforgueren bideari jarraituz, lirikotasun neurtu batean azaldu zituen bere fantasia, oroitzapenarekiko leialtasuna eta tristura, prosazko poemetan edo bertso askeetan (Tancrède, 1895; Poèmes, 1912; Pour la musique, 1914). Ohiko ez diren irudiz betetako hizkuntza oparoa erabili zuen; bere sorterriari kantatu zion (D´après Paris, 1932; Le Piéton de Paris, 1939) eta Parisko gizartea, artistak eta eskulangileak goraipatu zituen bere kroniketan (Haute Solitude, 1941; Refuges, 1942; Lanterne magique, 1944; Méandres, 1947; Portraits de famille, 1947).
Erreferentziak
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Léon-Paul Fargue  |
- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/30 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
Irudi gehiago
Frantzia
Datuak: Q599801
Multimedia: Léon-Paul Fargue / Q599801
