Jacques Hadamard

Jacques Hadamard
Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Versailles, 1865eko abenduaren 8a
Herrialdea	Frantzia
Heriotza	Paris, 1963ko urriaren 17a (97 urte)
Hobiratze lekua	Père Lachaise hilerria
Familia
Aita	Amédée Hadamard
Familia	ikusi Laurent Schwartz (birbiloba)
Hezkuntza
Heziketa	École normale supérieure Lycée Louis-le-Grand (en) Lycée Charlemagne (en)
Tesia	Q61667913
Tesi zuzendaria	Charles Émile Picard (en) Jules Tannery (en)
Doktorego ikaslea(k)	André Weil Maurice René Fréchet Paul Lévy Szolem Mandelbrojt (en) Marc Krasner (en) Xinmou Wu (en) Anton Davidoglu Lucien Hibbert (en) Șerban Gheorghiu (en) Pierre Massé (en) Theodoros Varopoulos (en)
Hizkuntzak	frantsesa
Irakaslea(k)	Charles Émile Picard (en)
Ikaslea(k)	ikusi Maurice René Fréchet André Weil Anton Davidoglu
Jarduerak
Jarduerak	matematikaria, katedraduna eta ikertzailea
Enplegatzailea(k)	Parisko Unibertsitatea École polytechnique Lycée Buffon (en) Columbia Unibertsitatea Bordeleko Unibertsitatea  (1893 -  1897) Collège de France  (1909 -  1937)
Lan nabarmenak	ikusi Œuvres de Jacques Hadamard (en)
Jasotako sariak	ikusi CNRS Urrezko domina  (1956) Feltrinelli Prize  (1951) Poncelet Prize  (1898) Ohorezko Legioko gurutze handia  (1954ko otsailaren 23a) Jerusalemgo Unibertsitate Juduko honoris causa doktoregoa  (1957) Grand prix des sciences mathématiques  (1892) Concours général  (1883) Silliman Memorial Lectures  (1919) Foreign Member of the Royal Society  (1932ko ekainaren 2a) Estrade-Delcros award  (1908) Petit d'Ormoy, Carriere, Thebault Award  (1903)
Kidetza	Royal Society Frantziako Zientzien Akademia Sobietar Batasuneko Zientzien Akademia Suediako Zientzien Errege Akademia Poloniako Zientzien Akademia Arteen eta Zientzien Ameriketako Estatu Batuetako Akademia Linzeen Akademia Zientzien Errusiar Akademia Arteen eta Zientzien Herbehereetako Errege Akademia Ameriketako Estatu Batuetako Zientzien Akademia Nazionala

Jacques Salomon Hadamard (Versalles, 1865eko abenduaren 8a - Paris, 1963ko urriaren 17a) frantziar matematikaria izan zen, Bordeleko Unibertsitatean eta Sorbonan lan egin zuena. Fisika matematikoko hainbat gai jorratu zituen. Analisi infinitesimalaren oinarriak ezartzen ere lagundu zuen, eta determinatzaile baten balio absolutuari buruzko teorema garatu zuen.^[1]

Henri Poincaréren oinordekoa izan zen 1912an Frantziako Zientzien Akademian. Bere lorpenik ezagunena 1896an (urte berean Charles-Jean de la Vallée Poussin matematikari belgikarrak modu independentean lortua) zenbaki lehenen teorematik egindako frogapena izan zen.

Lan nabarmenak

• Essai sur l'étude des fonctions données par leur développement de Taylor. Étude sur les propriétés des fonctions entières et en particulier d'une fonction considérée par Riemann, 1893
• « Sur la distribution des zéros de la ζ et ses conséquences arithmétiques », 1896
• Leçons de géométrie élémentaire (géométrie plane), 1898
• Leçons de géométrie élémentaire (géométrie dans l'espace), 1901
• Leçons sur la propagation des ondes et les équations de l’hydrodynamique, 1903
• Leçons sur le calcul des variations, 1910
• Cours d’analyse professé à l’École polytechnique, 1925/27
• La série de Taylor et son prolongement analytique, 1926
• Le problème de Cauchy et les équations aux dérivées partielles linéaires hyperboliques, 1932
• Essai sur la psychologie de l'invention dans le domaine mathématique, 1959
• La théorie des équations aux dérivées partielles, 1964

Erreferentziak

Kanpo estekak

• Datuak: Q164425
• Multimedia: Jacques Hadamard / Q164425