Cristóbal Halffter

Cristóbal Halffter
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Cristóbal Halffter Jiménez-Encina
Jaiotza	Madril, 1930eko martxoaren 24a
Herrialdea	Espainia
Heriotza	Vilafranca do Bierzo, 2021eko maiatzaren 23a (91 urte)
Leinua	Halffter family (en)
Hezkuntza
Heziketa	Madrilgo Goi Mailako Errege-Musika Kontserbatorioa (1947 - 1951)
Hizkuntzak	gaztelania ingelesa alemana
Irakaslea(k)	Conrado del Campo (en)
Ikaslea(k)	ikusi Manuel Balboa Rodríguez (en)
Jarduerak
Jarduerak	orkestra zuzendaria, musikagilea eta unibertsitateko irakaslea
Enplegatzailea(k)	Madrilgo Goi Mailako Errege-Musika Kontserbatorioa
Jasotako sariak	ikusi Culture and Science Award of the City of Kiel  (2014) BBVA Foundation Frontiers of Knowledge Award  (2009) Arte Ederretako Merituaren Urrezko Domina  (1981) Alfontso X.a Jakitunaren Ordenako Gurutze Handia  (2015) Madrilgo Complutense Unibertsitateko honoris causa doktoregoa  (1996) Goethe domina  (1988)
Kidetza	Berlingo Arteen Akademia Zientziaren eta Arteen Europar Akademia San Fernandoko Arte Ederren Errege Akademia Espainiako Doktoreen Errege Akademia Bavariako Arte Ederren Akademka
Genero artistikoa	opera

Cristóbal Halffter (Madril, Espainia, 1930eko martxoaren 24a - Villafranca del Bierzo, 2021eko maiatzaren 23a) musikagilea eta orkestra zuzendaria izan zen, Ernesto eta Rodolfo Halffterren iloba.

Bizitza

Madrilen egin zituen ikasketak, hasieran Conrado del Camporekin eta geroago Alexander Tansmanekin. Manuel de Falla orkestraren zuzendari izan zen (1955-1963), Madrilgo Kontserbatorioko konposizio katedraduna (1960) eta zuzendaria (1964-1966). Serialismoa eta ausazko musika landu zituen 1975az geroztik. Espainiako Musikako Sari Nazionala eman zioten 1953an, Espainiako Arte Ederretako Domina jaso zuen 1983an, eta San Fernandoko Akademiako kide izendatu zuten. 1994an Espainiar Musikaren Guerrero Fundazioaren saria eman zioten, eta 1995ean Konposizioaren Europako saria.

Musikagile emankorra izan zen. Obra aipagarriak zituen, besteak beste: Antífona Pascual (1952), Misa ducal (1956), Gaudium et Spes-Beunza (1972), Elegía a la muerte de tres poetas españoles: Antonio Machado, Miguel Hernández y Federico García Lorca (1976); Officium defunctuorum (1979), Preludio Madrid 92 (1991), Don Quijote opera (2000), Adagio en forma de rondo para orquesta (2003), Lázaro opera (2007).

Erreferentziak

• Datuak: Q375388